Abstract:
نویسنده در این مقاله کوشیده است در محدودهی آثار استاد شهید، علامه مرتضی مطهری علیهالسلام نقش مؤثر وی را در عرصهی احیاگری فرهنگ دینی آفتابی نماید.مقالهی حاضر شامل دو بخش است؛ در بخش نخست، شامل نگاهی گذرا به شخصیت و شأن دینی و علمی استاد مطهری است، تا روشن شود که آنچه در منظر اندیشه و افکار استاد از مفهوم فرهنگ قرار داشته همانا شاخصهی دینی بودن آن است و نه همهی آنچه مورد علاقهی ارباب جامعهشناسی، به عنوان فرهنگ است، زیرا ایشان قبل از هر موقعیت دیگری که داشته باشد،مرزبان ایدئولوژی اسلامی است.در بخش دوم، به تک نمودهایی از نمونهی کار احیاگری فرهنگ دینی استاد پرداخته شده است. اهم مسائلی که هنوز هم برای ما مسألهی روز است؛ مسائلی از قبیل سیمای حقیقی مسألهی حجاب، ارزشها و هنجارها، جوان و مسألهی عشق و عفت، مسألهی سرنوشت، ایمان به غیب، جبر محیط و مسألهی هجرت، رابطهی فقر و فساد، معنای زهد، مفهوم رضا و تسلیم، موضوع تقیه، اصل انتظار، و روشنگریهایی در خصوص مسألهی عاشورا و...
Machine summary:
"(مطهری، مق 1 ، 1373 ، 127-130)عامل دیگر، دنیوی گرایی انساناگر چه انسان موجودی است نیمه ملکوتی و نیمه مادی، دارای فطرتی خدا آشنا، آزاد، مستقل، مسؤول خویشتن و قادر به تسخیر زمین و آسمان و جهان؛ ظرفیت علمی و عملیاش نامحدود است و از شرافت و کرامتی ذاتی برخوردار است، لیکن به دلیل علاقهی محسوسی که به ماده دارد و همواره در مدار جاذبهی آن قرار دارد، ذاتا کشش طبیعی او به همین سمت بیشتر است و لذا تمایل به لذتهای حسی مادی در رأس دلبستگیهایش قرار دارد، و این به معنای آن است که او فطرتا موجودی دنیایی است و از این روی، به طور غریزی هر آنچه با ذهن خود دریافت میکند، به سمت مادیت تأویل میشود و اگر احیاگرانی وجود پیدا نکنند، مفاهیم ارزشی معنوی در طول زمان تبدیل به ارزشهای محسوس مادی میشوند؛ و اگر روی مسألهی بعثتهای مکرر انبیا در طول قرون و اعصار دقت کنیم، راز آن را همین امر خواهیم یافت."