Abstract:
کشورهای افریقایی اکنون با مشکلات متعددی چون خشکسالی، کمبود مواد غذایی، تنش و درگیری در درون و بیرون مرزها، بدهی های خارجی، بیماری ها و سرانجام بی ثباتی وضعیت سیاسی مواجه می باشند. در بررسی عوامل نابسامانی در قاره افریقا، عاملی که بسیار چشمگیر می باشد، ساخت و ترکیب حکومت ها و رویکردهای ایدئولوژیک آنان است. طی چهار دهه پس از استقلال رویکردهای متفاوت سیاسی از سوی دولت مردان پیش گرفته شده و همه آنها مدعی بودند که در جهت توسعه ...
Machine summary:
"فرضیهای که این مقاله قصد دارد به آزمون بگذارد،این است که چین در راستای راهبرد کلان خود،برای تحقق توسعه اقتصادی و تبدیل شدن به قدرت بزرگ،به آفریقا از یک سو،به عنوان یک بازار بکر اقتصادی و از سوی دیگر، منطقه نفوذ سیاسی برای بالا بردن ظرفیت چانهزنی در سیاست بین الملل نگاه میکند.
سیاست آمریکا در قبال آفریقا به ویژه بعد از حادثه یازده سپتامبر 1002 نشان میدهد که آمریکا در پی اعمال فشار بر برخی کشورهای آفریقایی مثل جیبوتی و الجزایر برای مبارزه با تروریسم و همچنین استفاده از منابع نفتی برخی دیگر از کشورهای نفتی این قاره است.
لوموند دیپلماتیک در توضیح علت چهارم دوری فرانسه از آفریقا نوشت،فرانسه در سیاست خود در ادامه استفاده از منابع طبیعی کشورهای آفریقایی به ویژه نفت گابن،کامرون،چاد و چوب گابن و کامرون بدون کمک به توسعه اقتصادی این کشورها و بالا بردن سطح زندگی مردم آنجا،دچار اشتباه شد؛به طوری که آفریقاییها فرانسه را به استعمار نو متهم کردند و همکاری با آمریکا و چین یا کشورهای همجوار را در چارچوب اتحادیه آفریقا ترجیح دادند.
البته نباید فراموش کرد که شدت بحرانها و درخواست مقامات و سازمانهای آفریقایی تنها باعث مداخله فرانسه در آفریقا شده است،بلکه برای مثال،در چاد،وزیر دفاع فرانسه،آوریل گذشته در پارلمان فرانسه گفت،موقعیت ممتاز چاد و همچنین افزایش نفوذ آمریکا و چین در چاد و سودان باعث مداخله پاریس در این کشور شد.
،عمر البشیر معتقد است چین به رغم داشتن رابط با کشورهای آفریقایی هرگز در امور داخلی این کشورها دخالت نکرده است،به همین علت تمام کشورهای قاره سیاه تلاش میکنند روابط و مناسبات خود را با این قدرت بزرگ اقتصادی آسیا تقویت کنند."