"حرف آخر یاد بیشتر جنبه گلایه‌نامه و یا گونه‌ای عذرخواهی از شما عزیزان خواننده را به خود گرفته است و این بار نیز قصه‌ای از غصه‌ها است؛از آنچه به ارتباط فی‌مابین ما و شما لطمه می‌زند.
و اما،یاد با این شماره سال سومش را به‌پایان می‌برد سه سالی که تلاش مستمر همهء دست‌اندرکاران فصلنامه به ثمر نشست و دوازده شماره از یاد را تقدیمتان کردیم؛هر چند خودبه تقائص کارمان واقفیم-البته تا حدودی-ولی نامه‌ها،تلفنها و مراجعات حضوری بعضی از شما خوانندگان دلسوز،مسئول و دردآشنا هم،یاری کننده ما در طی این مسیر بوده است که امیدواریم همچنان ما را دریابید و فراموشمان نکنید.
در این فرصت باز هم یادآوری می‌کنیم که با وجود کوشش در بالابردن و ارتقاء کیفی نشریه،همیشه خود را نیازمند اظهار محبت صاحبنظران می‌دانیم و براین باوریم که نقد و نظر شما و تلاش ما در مجموع کارساز خواهد بود و حاصلش کاری که جامعه ما به‌ویژه امروز به آن نیاز دارد."
(
, 
, 
)
