Abstract:
قاعده نفی سبیل یکی از قواعد فقهی است که در ابواب مختلف، اعم از عبادات و معاملات، مستند حکم قرار گرفته و احکامی از آن بدست آمده که در رابطه میان مسلمانان؛ در جامعه اسلامی؛ از یک سو و اقلیتهای دینی از سوی دیگر و نیز در ارتباط جوامع اسلامی با ملتهای دیگر که بیرون از سیطره دولت اسلامی بسر میبرند، سخت تاثیر گزار بوده و میتواند بازهم مؤثر باشد. در ارتباط میان امت اسلامی و ملل غیر مسلمان قاعده یاد شده ایجاب می کند همواره مسلمانان دست بالا را داشته باشند و بهیچ وجه تعهد یادآوری و بطور کل تعاملی را نپذیرند که موجب تسلط غیر مسلمانان بر ایشان یا منجر به تساوی آنان با کافران گردد. از طرفی منشور ملل متحد و دیگر کنوانسیونهای جهانی ملل عضو را بدون در نظر گرفتن اعتقادات دینی در یک ردیف و هم سو قرار داده و پذیرفتن چنین تعهداتی چه بسا با قاعده یاد شده منافات خواهد داشت. در این نوشتار کوشش شده تا چگونگی بحث در این زمینه روشن گردد و راه حل متصور برای چنین مشکلی که احتمالا موجب انزوای مسلمانان، در شرایط کنونی، خواهد شد، ارائه گردد
This principle is discussed in different Islamic disciplines including prayers and transactions .
According to this principle، in all conditions، Muslims are to be considered higher in all positions and it hinders Muslims to be under dominance of non-Muslims. On the other hand، UN conventions in some aspects contradict this principle، because they consider all nations equal.
The paper tries to analyze and find a way to this problem to avoid Muslims exclusion.