"البته شناختن نقش این آلات و ادوات در پیشرفت صنعت سینمای کشور نیاز به تحقیق و تفحص گستردهای دارد که فقط از عهده کارشناسان فن بر میآید اما همینجوری هم که نگاه کنیم میتوانیم تاثیر بیل و فرغون و تیشه و شاقول را در صنعت سینما توگرافی ملاحظه کنیم و شخصیتهای را به یاد بیاوریم که در نهایت هنرمندی از این وسایل که قبل از ورود به عرصه سینما ابزار کارشان بوده برای پیشبرد هنر هفتم بهره بردهاند.
حالا تشویق و تایید به کنار،اقلا وقتی همین چند روز قبل دارند میبینند یکی از همین زحمتکشان سینما با هزارجور مشقت و بدبختی بدون اینکه ابزار کار درست و حسابی در اختیارش باشد و فقط با یک تیشه بنایی دارد یکی از مجسمههای تخت جمشید را از دیوار سنگی میکند تا برای معرفی هنر و تاریخ ایران با هزینه شخصی بفرستد به خارج به جای اینکه کمکاش کنند و یک خسته نباشید خشک و خالی بگویند!یقهاش را میچسبند که فلانفلان شده چه کار داری میکنی و بدون داشتن دیپلم بنایی چه حقی داری تیشه دست بگیری!یا به خاطر صادر کردن چهارتا تکهسنگ،کارت بازرگانی و اجازه صادرات از این مادرمرده بخواهند."