چشم تماشا - Journal گوهر Literature and art

"ورزی* (به تصویر صفحه مراجعه شود) چشم تماشا در تب عشق نه تنها دل شیدای من است. داغ این آتش سوزان بسراپای من است‌ بوسهء گرم نو تنها به لبم کام نداد. باده نوشان خبر از مستی من کی دارند؟ که نگاه تو می و چشم تو مینای من است. دلم از اشک تهی باد!که کس نشناسد، قدر این گوهر تابان که بدریای من است. آرزوئی است که در این دل خونین مرده است، داغ هر لالهء تنها که بصحرا من است. که پر از اشک روان چشم تماشاس من است لندن هشتم آذرماه 1352 (*)آقای ابو الحسن ورزی از غزلسرایان نادره پرداز و باریک خیال و مضمون یاب معاصر (**)این غزل در استقبال غزل مرحوم قوام السلطنه ساخته شده که با این مطلع است: عقل میگفت که دل منزل و ماوای من است عشق خندید که یا جای تو یا جای من است"