گل ستاره - Journal گوهر Literature and art

"ابن آهی* >گل ستاره در آسمان نگاهت،گل ستاره پر است. که هر ستارهء این شهر،از اشاره پر است. بیا که با تو از این ره پیاده باید رفت، مجال تاخت نباشد،اگر سواره پر است. فغان ما،به دل خفتگان ندارد راه، ز بانگ کودک شب،گوش گاهواره پر است، ز بیم،بسته زبان صراحتم،آهی، که واژه واژهء شعرم،از استعاره پر است، (*)آقای حسین ابن آهی از شاعران مضمون پرداز و دقیقه یاب معاصر"