تصویر، رؤیا، سینما (نگاهی فلسفی - تاریخی به ماهیت سینما و کارکردهای بنیادین آن) Journal Article

"همین‌طور که رؤیاهای ما می‌تواند آشفته و کابوسناک بر پرده روان و وجدان ما به نمایش‌ درآمده و ظاهر شوند،سینما نیز از ظرفیت و قابلیت‌ بسیار بالایی در ابداع و اشاعه و ترکیب تصویرهای‌ آشفته و کابوسناک برخوردار است؛با این تفاوت‌ که سینما می‌تواند از ابزارهای نظری و عملی و بسیار ظریف و پیچیده بیرونی آگاهانه و طراحی و برنامه‌ریزی شده به ویژه با توجه جدی به قواعد و جنبه‌های زیباشناختی تصویرها،اعم از بهره گرفتن‌ از ادبیات،فضا،فاصله و قناعت استحسانی،استفاده‌ ببرد و در ارائه تصویرهای آشوبناک،تحریف شده و ناراست،و معوج از واقعیت،گسترده،جمعی و بسیار فراگیرتر از خواب بر روان و وجدان تماشاگر اثرات و تبعات بسیار زیانبار نیز بگذارد. علی رغم عمر کوتاهی که سینما به‌ لحاظ تاریخی نه وجودی داشته،توانسته با انواع تجربه‌های تاریخی و آیینی و ذوقی و معرف‌شناختی و هستی‌شناختی عالم بشری ما، خود را درگیر کرده و سیال و شناور در قلمروهای‌ فراخ و لایه‌های توبر توی فرهنگ و زندگی‌ جامعه‌ها و روان و وجدان جمعیت‌های روزگار ما رخنه کند. پنداشت‌های نادرست و تحریف شده‌ و منجمد شده قرون وسطایی و هم نظام کلیسایی‌ از دیانت و امر مقدس که در تاریخ فرهنگ ما و جوامع عهد باستان،بی‌سابقه نبود و تبعات ناگوار نیز برای تاریخ تفکر و حیات معنوی جامعه ما نیز داشته است،سرانجام در منطقه غربی تاریخ‌ در دوره جدیدی از گسست‌های بنیادین میان‌ دین و دنیا،علم و دین،امر مقدس و کنش‌های‌ خلاق وجود آدمی اعم از هنر و ذوق و زیبایی و معرفت‌ورزی و جنبه‌های دیگر فرهنگ و زندگی، برکشید و شتابناک به قلمروهای دیگر تجربه و فهم انسان از«واقعیت»تسری یافت."