گزارش یک بزرگداشت در مازندران News and reports!

"پیشینه‌ی یک بازیچه‌ی‌ کودکان در شعر فارسی علی اصغر فیروزنیا مولانا در ابیات زیر از مثنوی معنوی،از یک بازی کودکانه‌ برای بیان پندی حکیمانه بهره گرفته است: «از خمیری اشتر و شیری پزند کودکان از حرص آن،کف می‌گزند شیر و اشتر نان شود اندر دهان‌ در نگیرد این سخن با کودکان‌ کودک اندر جهل و پندار و شکی‌ست‌ شکر باری،قوت او اندکی‌ست‌ طفل را استیزه و صد آفت است‌ شکر این که بی‌فن و بی‌قوت است‌ وای از این پیران طفل ناادیب‌ گشته از قوت بلای هر رقیب‌ چون سلاح و جهل جمع آید به هم‌ گشت فرعونی جهان‌سوز از ستم» مثنوی معنوی،صص 145 و 546 استاد کریم زمانی در شرح این ابیات چنین نوشته است:«ظاهرا یکی از تفننات و وسایل تفریحی کودکان در قرون پیشین،پختن‌ نان به شکل جانوران بوده است."