Abstract:
در این مقاله سعی شده است تا از منظر یک محقق و طراح پوستر، با توجه به مشکلات و تجربهی مسائل طراحی پوستر،الگویی تحلیلی از شیوههای مختلف طراحی پوستر سیاسی در ایران ارائه شود. همزمانی تحولات سیاسی بنیادین نظیر انقلاب مشروطه،کودتای 28 مرداد، نهضت 15 خرداد 1342،پیروزی انقلاب اسلامی و...با نقطههای آغاز گرافیک مدرن(خصوصا طراحی پوستر)در ایران،ارتباط تنگاتنگی را میان هنر و سیاست به وجود آورد؛در این میان،گرچه مقطعی تاریخی در سرزمینی مشخص بهانهی طرح موضوع بوده است، اما استناد و بیان تقدم و تاخر تاریخی خارج از موضوع این نوشتار میباشد و تنها تلاش شده است با اشاره به برخی از پوسترهای طراحی شده دربارهی مبارزات سیاسی،به چگونگی رابطهی هنر مبارزان با مردم توجه شود.گرچه صورت نوشتار از قوانین معمول و عام هنری و علمی غرب تبعیت و به آنها رجوع میکند اما در بعد معنا، چنین التزامی برای نویسنده وجود نداشته است.
Machine summary:
"پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با گذشت سالهای اول،کمکم سعی در ابراز هویت اسلامی و برائت از شرق و غرب در پوسترهای سیاسی هم دیده شد12و رفته رفته خصوصیات مکتب پوسترسازی شوروی جنگ جهانی دوم نظیر تکثر عناصر(مثلا دستهای چریک، (به تصویر صفحه مراجعه شود) بغلی گل سرخ،تعدادی کشته)،استفاده از رنگهای تخت سیاه و سفید و قرمز، فتومونتاژ و طراحی قوی رئالیستی-اکسپرسیونیستی،بیشتر برای احساس تمایز در صورت و شخصیت اثر هنری،جای خود را به بهرهگیری از سنتهای نقاشی قهوهخانهای و یا حتی بازگشت به نقاشی نئوکلاسیستی و دورهی رنسانس (رجوع به ریشههای هنر-با گرایش غیرمدرنیستی و غیرپستمدرنیستی-) و بعدها عبور از آنها و روی کردن به ریشههای هنر اسلامی و بعدتر ایرانی داد.
در اینجا به علت کم بودن مجال،سعی شده است با نگاهی صرفا هنری و فارغ از ضروریات مطالعات سیاسی،تنها به بازخوانی آثار از جهت فرم پرداخته شود و آنچنانکه تشریح خواهد شد،به طور عمده دو نگاه به عنوان شاخصههای مدل متمایز گردد که هرکدام بسته به نظر سفارشدهنده،نیت هنرمند و به فراخور کار مورد استفاده قرار میگیرند: اول-نگاهی است که بیشتر به صورت و فرم پوستر سیاسی توجه دارد(منظور این نیست که به معنا توجه یا بر آن تاکید ندارد)؛یعنی القاء مطلب را از طریق تجلیات بیرونی که برای همه به طور نسبتا(یعنی میزان قابل قبول)یکسان درک میشود و قابل تاویل به نفس نیست،دنبال میکند."