Abstract:
قرآن کریم شخصیت پیامبر اعظم(ص)را اسوه حسنه و به داشتن عظمت اخلاقی میستاید که در سایه همین جاذبه اخلاقی توانست امواج خروشان اسلام و برتری آن را در جهان پدید آورد و به صراحت پایان سلسله نبوت و آئین جهانیاش را توأم با سیطره و همینه قرآن بر سایر کتب آسمانی و نیز افضلیت خود بر سایر انبیاء الهی را اعلام نماید.این تحقیق به بررسی دلائل تفاضل و فضیلت و تعیین مصداق آن-پیامبر اعظم اسلام(ص)- در قرآن میپردازد.
Machine summary:
"از آیات دیگری نیز افضلیت رسول اکرم(ص)بر سایر اثبات میشود،مثلا آنجا که خداوند پیمان و میثاق از انبیاء بر ایمان به رسول اکرم(ص)گرفته و میفرماید:«و اذا اخذ الله میثاق النبیین لما اتیتکم من کتاب و حکمه ثم جاءکم رسول مصدق لما
همه انبیاء و خاتم آنان بوده و سلسله نبوت با آن حضرت مهر شده و پایان پذیرفته است.
آنچه از آیه فوق استنباط میشود این است که قرآن خاتمیت پیغمبر اسلام را مسجل
کرده لذا این مطلب بیانگر آن است که«افضلتر از پیامبر اسلام وجود نخواهد داشت چون
این امر گواهی میدهد و پیامبر اسلام نه تنها گواه امت خود است که گواه انبیاء و امتهای
«این آیه حال اهل کتاب را،باطل کردن نبوت خاتم الانبیاء بوسیله تکذیب مثل زده، حال کسی که میخواهد نور عظیمی را که همه آنان را فرا گرفته و خدا هم اراده کرده که
دین اسلام دارد و از این جهت ختم نبوت پیامبر نیز از آن استفاده میشود که تداوم
برای آن است که اشاره کند این وظیفه همیشه ثابت است و شما باید همیشه به پیامبر تأسی کنید»(طباطبائی،ج 154/61)ابو الفتح رازی در مورد اقتدا به اسوه حسنه میگوید:«اقتدا
حالی که درباره سایر انبیاء چنین مقامی از لحاظ عبودیت در قرآن نیامده است و این خود
این آیه پیامبر اعظم اسلام(ص)را با اینکه دارای القاب زیادی هست به عنوان رسول
سازد در این آیه روی سخن،فقط به پیامبر است و تنها وظیفه او را بیان میکند.
پیامبر(ص)تنها به عنوان مزد رسالت آن حضرت در قرآن بیان شده و برای دیگر انبیای"