رضوان، تعبیر قرآن از رضایت خداوند Conversation and interview

"رضوان‌واژه‌ای‌ است‌ که‌ نسبت‌ به‌ سایر مقامات‌ معنوی‌، مقام‌ والاتری‌ دارد ودلیل‌ این‌ گفته‌، آیه‌ شریفه‌ 72 از سوره‌ توبه‌ است‌ که‌ می‌فرماید: دربین‌ تمام‌ مقاماتی‌ که‌ انسان‌ می‌تواند در دستگاه‌ الهی‌ و در تقرب‌ به‌خداوند کسب‌ کند، مقام‌ رضوان‌ فوق‌ آنهاست‌، چون‌ واژه‌ اکبر صفت‌عالی‌ است‌ و از همه‌ برتر و بالاتر است‌. مرحوم‌ علامه‌ عقیده‌ داشت‌: معرفت‌ انسان‌ نمی‌تواند رضوان‌ الهی‌ وحدود آن‌ را درک‌ کند، چون‌ رضوان‌ خدا محدود و مقدر نیست‌ تا وهم‌بشر بدان‌ دست‌ یابد و شاید برای‌ فهماندن‌ این‌ نکته‌ بوده‌ که‌کمترین‌ درجه‌ رضوان‌ خدا هرچقدر هم‌ که‌ کم‌ باشد، از این‌ بهشت‌هابزرگتر است‌؛ یعنی‌ بزرگترین‌ سعادت‌ و رستگاری‌ برای‌ فرد عاشق‌ ودوستدار خداوند این‌ است‌ که‌ رضایت‌ معشوق‌ خود را جلب‌ کند،بدون‌ اینکه‌ در صدد ارضای‌ نفس‌ خویش‌ باشد. مرحوم‌ خواجه‌نصیر، دراوصاف‌الاشراف‌ (صفحه‌ 67) نوشته‌: دربان‌ بهشت‌ را رضوان‌نامیده‌اند، از آن‌ رو که‌ هر رضا باب‌الله‌ اعظم‌ است‌ یعنی‌ اگر کسی‌ به‌مقام‌ رضا برسد، به‌ بهشت‌ رسیده‌ است‌ و در هر چه‌ می‌نگرد نوررحمت‌ الهی‌ را می‌بینید؛ یعنی‌ کمترین‌ پاداشی‌ که‌ افراد واسط‌ شده‌به‌ مقام‌ انسان‌ دارند، این‌ است‌ که‌ وقتی‌ به‌ پدیده‌های‌ هستی‌می‌نگرند، با نور خدا پدیده‌های‌ هستی‌ را می‌بینند و این‌، بینش‌عمیقی‌ است‌ که‌ انسان‌ می‌تواند به‌عنوان‌ یکی‌ از آثارش‌ به‌ آن‌عنایت‌ داشته‌ باشد. به‌ عبارت‌ دیگرفاصله‌ موجود و وضع‌ خواسته‌های‌ شخصی‌، بسیار زیاد است‌ و چون‌این‌ فاصله‌ ممکن‌ است‌ طولانی‌تر و بیشتر شود و فرد را از نظر روحی‌فلج‌ کند و روح‌ نارضایتی‌، فرد را دائم‌ در معرض‌ ضربات‌ شدید انتقاداز خود قرار می‌دهد، چنین‌ فردی‌ دائما از خود انتقاد می‌کند، چون‌ به‌جایی‌ که‌ می‌خواسته‌ برسد، نرسیده‌ است‌."