بزرگ بود و با تمام افق های باز نسبت داشت (یادی از دکتر علی محمد حق شناس) News and reports!

دکتر حق‌شناس همیشه حرفی تازه برای گفتن داشت و گوشی شنوا و ژرف برای شنیدن و چشمانی نافذ برای جادو کردن. حق‌شناس از نظر احساسی و رفتاری،اشتراکات‌ بسیاری با دکتر بهار داشت،همیشه می‌گفت بهار فقط مغز بود و پوسته‌ای نداشت. در تشییع پیکر او،در آن روز گرم و آفتابی‌ تا بهشت زهرا آمده بود؛در قطعه‌ای بیابانی که بعدها به قطعهء هنرمندان معروف شد؛و مهرداد بهار نخستین فرهیخته‌ای بود که‌ در آنجا به خاک سپرده شد؛و بعدها قطعهء هنرمندان افتتاح گردید. حق‌شناس زبان‌شناسی سرشار از شعر و عطوفت بود و حتی از گل‌های وحشی و بی‌نام دره‌ها و کوهپایه‌های بنفشه‌زده نمی‌گذشت‌ و آنها را تقدیس می‌کرد. آنها نمی‌دانستند که با آن دست‌های بی‌جان چه‌ کتاب‌های مهمی نوشته یا ترجمه‌شده یا اشعار زیبایی به همان قلم‌ سروده شده است. دکتر حق‌شناس همیشه در دل ما زنده است و آثار شگرفش ادامهء دست‌های آفرینشگر اوست.