کافه فیروز - Journal آزما Transit

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) کافه فیروز بی کتاب و با کتاب‌ و لا کتاب از خاصیت‌های کافه فیروز یکی هم این است که آدم وقتی می‌رود آن‌جا، خودبه‌خود فکرش روشن می‌شود و یک‌جور احساس خود روشنفکربینی‌ به آدم دست می‌دهد که باعث می‌شود آدم در لابه‌لای حرف‌های حسابی‌ که معمولا درباره گرانی و ترافیک و مسافرکش‌های شخصی و این‌جور حرف‌هاست پرت‌وپلاهایی هم در مورد شعر و ادبیات و کتاب و این‌ جور چیزها بگوید و مثلا از خودش یا از بغل دستی‌اش بپرسد: لا کتاب به چه جور آدم‌هایی می‌گویند:به عقیده دکتر«م-ن»که‌ خودش شاعر است و خانم‌اش نویسنده و دختر کوچیکه‌شان هفته آینده‌ در کنسرت‌های فیلادلفیا آثار باخ را با رنگ«لزگی»اجرا می‌کند لا کتاب‌ به کسی می‌گویند که لای کتاب‌هایش در جستجوی حقیقت غرق شده‌ باشد اما آقای«س-ج»نویسنده داستان‌های کوتاه که معلوم نیست‌ خانم‌اش بعدا شعر بگوید یا نه معتقد است«لا»یعنی نه و آدم لا کتاب‌ به کسی می‌گویند که اهل کتاب و این جور چیزها نباشد و بعد هم اضافه‌ می‌کند که بعضی از مفسرین و نظریه‌پردازان از جمله«دریدا»و«گادامر» معتقدند آدم لا کتاب یعنی شاعر و نویسنده‌ای که هنوز کتاب چاپ نکرده‌ است آقای«ج-س»که هم شعر می‌گوید و هم قصه می‌نویسد هم‌ تئاتر بلد است هم روزهای جمعه در پارکینگ باقرآباد ماشین خرید و فروش می‌کند می‌گوید: به این جور آدم‌ها می‌گویند بی کتاب و لا کتاب دلال‌های متفرقه‌ای‌ هستند که جمعه بازار ماشین را در باقرآباد خراب می‌کنند."