یک فیلمنامه خیلی ایرانی در در خونگاه زمان ما Literature and art

"گفت«ضد قهرمان قصه‌ی من‌ یه پسر نوزده ساله‌ی پاک و خوبه‌ مال همین زیربازارچه‌ی در خونگاه، به اسم ویکتور بابا خانی. قدیر چشم‌غره‌ای به من‌ رفت،اما ادامه داد:«بعد وقتی می‌خواد بچه رو از ایران ببره‌ فک‌وفامیل مهندس نمی‌ذارن. دست آخر ویکتور تنها و بی‌سرپرست می‌مومنه‌ و خلاصه زیر بازارچه... «مگه‌ ویکترو فارسی بلد نیست؟» «چند وقت پیش توی دعوا به‌ ویکتور چاقو زده‌ن. موقعی که بابای‌ ویکتور تبعید می‌شه زنش هنوز آبستن نبوده-با فلاش بک نشون‌ می‌دیم. هر داستان یه اول و یه‌ آخری داره،درست؟از این‌ بالاتر چی می‌شه گفت؟» قدیر قاشقی پالوده رفت بالا، بعد قاشق خالی را وارونه توی‌ دهانش نگه داشت. روایت طولی فیلم این طوریه: ویکتور این فیلمنامه رو نوشته هک‌ براساس زندگی و احساس‌های‌ خودشه. بعد چی؟» «داش غلام قصاب-حالا ناصر مراد معروف-می‌ده ویکتور مادره مرده رو جلوی چشم زنش‌ یه فصل کتک می‌زنن و از استودیو می‌اندازن بیرون. «و بعد؟» «و بعد از دو سه روز ویکتور میاد می‌ره اداره‌ی تلویزیون. خودشو می‌اندازه توی‌ آب-صبح که آفتاب عالمتاب روی‌ شهر تهرون درمیاد،نمش ویکتور بابا خانی روی حوضی از خونه. و این چیزیه که ویکتور می‌خواست-یعنی لامسبا!به من‌ نگاه کنین!» «بلافاصله پس از خودکشی‌ش، روزنامه‌ها و مجلات و تلویزیون‌ دباره‌ش غوغا می‌کنن. مسیو دایی موقعی نامه و فیلمنامه کذایی رو می‌بینه که‌ عکس و خبر مرگ ویکتور بابا خانی‌ روی صفحه‌ی تلویزیونه. در عرض‌ یه هفته ویکتور بابا خانی قهرمان‌ ادبی ملیونها ایرانی می‌شه. و حالا این هم نقطه بعد از قصه و روشن شدن چراغها:(و من می- نویسم فقط به این دلیل که به قول خود قدیر حقیقتی‌ست."