Abstract:
روایات بسیاری سخن از پرستش خدا،زهد و عبادت،محاسبه نفس،عفو و گذشت،نرم خویی و مهربانی،احسان و نیکی،سخاوتمندی،دستگیری مستمندان،پرهیزکاری،شجاعت و…امام سجاد(ع) گفته اند و بر صفات و رفتارهای اخلاقی ایشان تاکید بسیار شده است.بادقت در آیات پایانی سوره فرقان که در آن خداوند صفات مومنان برگزیده»عباد الرحمن«را بر شمرده،می بینیم که همه آن نشانه ها که برای بندگان کامل خداوند معین شده در وجود امام علی بن الحسین(ع) آشکار است.ایشان با رفتار و گفتار خود در آن دوره تاریک چون چراغی روشن برای جویندگان انسانیت بود و سیره فراموش شده اجداد مطهرش را زنده می کرد.او مظهر تمام کمالات غیر متناهی الهی و به حق»خلیفة الله«در روی زمین و در همه عوالم وجود بود.اینک گوشه ای از سیره عملی آن امام را مورد بررسی قرار می دهیم.
Machine summary:
"در ماجرای قیام مردم مدینه علیه امویان زمانی که کار بر مروان بن حکم سخت شد و خانواده اش در تنگنا و تحت فشار قرار گرفت و مردم مدینه آنان را از شهر بیرون راندند و مروان پناهی نداشت،ابتدا دست به دامان فرزندان مهاجر و انصار از جمله عبدالله بن عمر نمود ولی از سوی همه آنان پاسخ مساعدی نیافت،اما امام سجاد(ع)از او و خانواده اش حمایت به عمل آورد و اهل و عیال او را همراه با زن و فرزند و خاندان خود به خارج از مدینه»ینبع«7 فرستاد.
چون از دنیا رفت و کسانی از آن چه به ایشان می رسید محروم ماندند،دانستند که او علی بن الحسین(ع)بوده است و چون او را برای شست و شوی به روی سنگ غسالخانه گذاشتند،پشت او همچون زانوی شتر پینه بسته بود و آن به سبب چیز هایی بود که بر پشت خود برای خانه های درویشان و فقیران حمل می کرد.
به چند نمونه از این روایات توجه کنید: شیخ مفید از عبدالله بن محمد قرشی نقل می کند:چون آن حضرت وضو می گرفت رنگ چهره اش زرد می شد وقتی علت را می پرسیدند،می فرمود:آیا می دانید که در برابر چه کسی بر پا می ایستم!25 و نیز گفته شده در هنگام نماز رعشه بر اندامش می افتاد.
31 در مورد حالات امام سجاد(ع)به هنگام وضو و خواندن نماز مطالبی بیان شده است: امام صادق(ع)فرمودند:چون علی بن الحسین(ع)برای نماز حاضر می شد پوستش مقشعر و رنگش زرد می گشت و مانند شاخ و برگ درخت خرما بر خود می لرزید."