Abstract:
بوده و در بروز آن مؤثرند.همچنین عواملی وجود دارند که مانع مثبتاندیشی انسانها میشوند.این عوامل میتوانند از درون وجود انسان بروز کرده و یا عوامل خارجی باشند. از سوی دیگر انسان میتواند با راهکارهایی نگرش مثبت را در خود تقویت نموده و به سوی موفقیت گام بردارد.آیات قرآن کریم و سخنان اهلبیت(ع)این نوع نگرش را تأیید مینماید.در پژوهش حاضر ضمن تبیین مثبتاندیشی و زمینههای بروز و همچنین موانع و شیوههای تقویت آن،نقش مثبتاندیشی در موفقیت انسان بیشتر با الهام از آموزههای قرآن کریم و اهلبیت(ع)بررسی میشود. اندیشیدن و نحوهء فکر کردن نقش بسیار مهمی در زندگی انسان دارد.انسانها همواره با نوع تفکر خود و نگرشی که به جهان دارند از یکدیگر متمایز میشوند.انسانی که مثبت میاندیشد،هیچ اتفاقی را در عالم شر و بد نمیداند،بلکه لحظه به لحظهء آن را حساب شده و تحت کنترل خالق بزرگ عالم میداند.او از لطف و رحمت خداوند،احساس لذت و شادی میکند.خداوند شادی به دست آمده از شناخت و آگاهی انسان نسبت به لطف و رحمت الهی را تأیید مینماید.عوامل متعددی وجود دارد که زمینهساز مثبتاندیشی
Machine summary:
"«فرح»را اینگونه معنا نمودهاند:باز شدن دل و خاطر از شادی به وسیلهء لذتی آنی و زودگذر و بیشتر در لذات بدنی است و در فرحناک شدن در این آیه رخصت داده میشود که خطاب به عموم مردم است،میگوید:شما را از پروردگارتان پندی و موعظهای آمد که شفا بخش بیماریهای دلهاست و هدایت و رحمتی برای مؤمنان؛بگوکه به کرم و رحمت و لطف خدا و با ایمان به او شادمان باشید که از آنچه جمع میکنید،نیکوتر است».
(راغب،31/3) برخی نفسران در توضیح این آیه چنین آوردهاند:«ای پیامبر به مردم بگو اگر خواستید به چیزی دل خوش شوید و شادمان گردید،به فضل و رحمت خدا دل خوش شوید که آن را بر شما نازل فرموده و محمد را به سوی شما فرستاده است؛زیرا شما به وسیلهء آن دو میتوانید نعمت دائمی و جاویدانی را برای خود تحصیل کنید که بهتر از این دنیای ناپایدار است»(طبرسی،871/5) در روایات اهل بیت(ع)نیز به شادی و شاد کردن اهمیت بسیار داده شده است.
(پیل،66) وقتی به خدا ایمان داریم،خود را قوی و قدرتمند حس میکنیم؛زیرا میدانیم خدا بهترین یار و مونس و پشتیبان انسان مؤمن است و هیچ گاه او را از فضل و رحمت خود مأیوس نمیسازد: «من یتوکل علی الله فهو حسبه» (طلاق،3)؛«هر کس به خدا توکل کند، خداوند او را کفایت میکند».
(پاندر،751)همچنین این نکته را باید مدنظر داشته باشیم که بخشش و ایثاری خوب است که داوطلبانه و با رضایت خاطر باشد وقتی با رضای خاطر چیزی را که دوست داریم،به دیگران میبخشیم وجودمان سرشار از لذت و آرامش میشود و با این آرامش میتوان زندگی را زیباتر دید."