در هراس از فردا (یادداشتی بر بچه یی که نمی خواستم) Introduction and review

"گاهی داستان با توجه به واقعیت‌های عینی و آشنای دنیای‌ پیرامون نویسنده نوشته می‌شود و آدم‌ها در دو وجه روابط خصوصی و اجتماعی‌شان ظاهر می‌شوند،و گاهی هم‌ داستان کاملا جنبهء انتزاعی پیدا می‌کند و آن‌چه در فضای متن اتفاق می‌افتد ظاهرا چندان شباهتی با واقعیت‌های پیرامون ندارد. هم در داستان«مسخ کافکا»که انسانی به هیئت نوعی حشرهء غریب در می‌آید،و هم در داستان زن گریزان‌ از بچه،وقتی پا به خیابانی می‌گذارد که جوی‌هایش پر از بچه‌های مرده است و آدم‌هایش هم شبیه به مادر خودش‌ یا مردی هستند که بچهء مرده نشانی از او دارد،در حقیقت در هر دو تصاویر ذهنی و هول‌آور در ارتباط با واقعیت‌ موجود دنیای معاصر به دست داده می‌شوند. این ذهنیت،یا عینیت،ظاهرا بدون آن‌که خود نویسنده خواسته باشد در ضمیر ناخودآگاهش ضبط شده و سپس به صورت الهام یا خواب،در واقع کابوس،منشاء خلق اثر گشته است."