این است حکم دیار ما Journal Article

"این‌ها نیروهای دراماتیک نمایشنامه‌های تو هستند که تراژدی‌ های خون و تقدیر را به صحنه می‌کشند؛بی‌آن‌که در چالابه‌های روز از جنس فمینیسم کپسولی در بغلتی یا در بافت پشت مغزی دیالوگ و فرم‌های سطح سرگیجه بگیری،یا به طمطراق نعش‌های خشکیده‌ی باستانی برای نمایش ما عظمت قلابی درست کنی. )بسی مسوولانه‌تر است تا قطار کردن یک بر لاشه‌ی مومیایی و آن لالوها سازی و ضربی‌ و ترقصی،و آن‌گاه پرتاب یک مشت کلمه‌ی فاخر بی‌روح مقوایی،رسم از بیخ پوسیده‌ای که این چند ساله آن‌جا به تخماق نمره دمش‌ داده‌اند و این‌جا ضرب سکه جلایش،تا بئس البدل تاتر ملی ایران جاش بیندازند. که دست‌برقضا به رغم آن‌چه مدعیات می‌کنند،غنی‌ کردن گنجینه و اصلاح متون گرانبار ادب ایران به ذائقه‌ی روز نیست؛محملی است با هیمنه اما بی‌مخاطره برای طراحان سنگ قبری ما و آرایشگران فقط شیک صحنه سپس هیچ."