زنگ ها در هفت پیکر نظامی Journal Article

نویسنده،با تکیه بر ابیاتی از هفت‌پیکر،سعی‌ کرده است«رنگ‌ها»را بیانگر نگرش عرفانی‌ نظامی معرفی کند.

"هفت‌گنبد،هفت‌بانو،هفت داستان و هفت‌رنگ که با سیاه آغاز می‌شود و در داستان هفتم(روز جمعه)به رنگ سفید می‌پیوندد،-و سپس ناپدید شدن‌ بهرام-به این ذهنیت قوت می‌بخشد که نگرش پوشیده‌ی نظامی در هفت‌پیکر، می‌تواند یک نگرش عرفانی باشد و رنگ‌ها وسیله‌ی ابلاغ این نگرش‌اند؛یعنی‌ بیان هفت مرحله‌ی عشق و«هفت وادی معرفت». بنابراین،هر رنگی‌ می‌تواند مصداق مرحله‌ای از عشق باشد»(هفت‌نگار:311) روز شنبه ز دیر شماسی‌ خیمه زد در سواد عباسی‌ سوی گنبد سرای غالیه فام‌ پیش بانوی هند شد به سلام (هفت‌پیکر:641) روز یک‌شنبه آن چراغ جهان‌ زیر زر شد چو آفتاب نهان (همان:281) چون‌که روز دوشنبه آمد،شاه‌ چتر سر سبز بر کشید به ماه (همان:791) از دگر روز هفته آن به بود ناف هفته مگر سه‌شنبه بود سرخ در سرخ زیوری در ساخت‌ صبح گه سوی سرخ گنبد تاخت (همان:512) چارشنبه که از شکوفه‌ی مهر گشت پیروزه‌گون سواد سپهر، شاه را شد ز عالم افروزی‌ جامه پیروزه‌گون ز پیروزی (همان:532) روز پنج‌شنبه است روزی خوب‌ وز سعادت به مشتری منسوب‌ بر نمودار خاک صندل فام‌ صندلی کرد شاه جامه و جام (همان:862) روز آدینه کاین مقرنس بید خانه را کرد ز آفتاب سفید، شاه با زیور سفید به ناز شد سوی گنبد سپید فراز (همان:292) زبان نظامی در پایان داستان‌ها و نتیجه‌گیری‌ها نیز رنگین است."