سخن سردبیر: فجر انقلاب Editorial

در طلوع بازگشت امام مردم این عبارت قرآنی:{/جاء الحق و زهق الباطل/}را با مصرفی از حافظ که ترجمۀ دقیق و فصیح آن آیه بود،شعار خود کردند:{Sدیو چو بیرون رود فرشته درآید. در ارتحال و عروج ملکوتی آن سفرکرده،که اینک در جوار قرب حضرت حق سبحانه و تعالی«با دلی آرام و ضمیری آگاه و مطمئن به لطف خدا»خفته است این مصرخ خواجه حافظ مثل سایر شد: {S«شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت»S} ادبیات برای همراهی خویش با نهضت امام(ره)و برای ثبت لحظه‌های تاریخی و حضور شکوهمند مردم،که بسیاری آنها حتی امام را ندیده بودند،فرصتی برای شاعران صاحب ذوق و البته علاقه‌مند امام فراهم آورد،تا بازگشت امام را در قالب اشعار خویش جای دهند. اما برای کسانی که با این شعارها آشنایند تکرار و بازآفرینی آنها بسیار بدیع و لذت‌بخش است. امام آمد تا امت خویش را که با تمام وجود به لبیکش جوابی عاشقانه داده بودند،در گذر از هزارخان در برابر،رهبری کند.