موراکامی برای نوشتن می دود Journal Article

"این بار اما موراکامی کاریعجیب کرده و کتابی درباره‌ی دویدن و تجربه‌هایش نوشته است. در ابتدای این کتاب هم شما با یک آدمی مواجه می‌شویدکه شباهت زیادی به آمریکایی‌ها دارد؛آدم‌هایی که طبق فرهنگخاص آمریکایی بسیار مواظب سلامتی‌شان هستند و به همینجهت به ورزش روزانه اهمیت می‌دهند،صبح‌ها می‌دوند تااضافه وزن نیاورند و مراقب غذایشان هستند تا به عنوان مثالکلسترول خونشان بالا نرود و... وجود همین فرهنگ افراطی درمورد سلامتی که در این کتاب حاکم است در ابتدای خوانش تویذوق خواننده می‌زند اما در ادامه،پیوند دویدن و نویسندگی جذابیتیخاص به کتاب می‌بخشد و خواننده در روند کتاب مشاهده می‌کندکه موراکامی در بعضی جاها برای دویدن به خودش فشار می‌آوردحتی،و اینجاست که درمی‌بیم محوریت،آن فرهنگ افراطیآمریکایی برای سلامتی نیست بلکه چیزی فراتر است،چرا کهخواننده در قسمتی از کتاب می‌بیند،او طی مسافت 100 کیلومتری(سوپرمارتن)طوری می‌دود که به خودش آسیب می‌رساند و تاچند هفته خانه‌نشین می‌شود."