Machine summary:
گرچه در سالهای جنگ جهانی دوم در صادرات آن وقفه حاصل گردید ولی از سال 1325 ببعد مجددا صادرات پنبه رو بفزونی نهاده و در 1329 به 000,20 تن رسیده و از آن پس نیز مرتبا کموبیش افزایش یافته ودر 1340 به 000,60 تن ببهای ارزیابی گمرکی قریب 2/5 میلیارد ریال بالغ گردیده است و قریب 30 میلیون دلار ارز از فروش آن بدست آمده و چون جمع صادرات ایران در همانسال 9/5 میلیارد ریال یا قریب 125 میلیون دلار بوده بنابراین 24%از صادرات کشور را پنبه تشکیل داده است و این وضع پیوسته برقرار و نیز رو بتزاید میباشد.
در قرن اخیر تا سال 1282 هجری در ایران پنبههایی بنامهای بومی،رسمی،ولایتی،قرهغوزه، هندی،علیآبادی،خودرنگ،نرمه،شهری و شوشتری در نقاط مختلف ایران کاشته میشد که اکثر آنها از ریشۀ پنبههای قدیمی و بومی بوده و یشاید پنبهای که هندی خوانده میشده ریشهاش از هند بوده است،تاکنون عقیدۀ عمومی بر این بوده که همۀ پنبههای بومی ایران از نوع Herbaceum با الیاف کوتاه 12-16 میلمیتر میباشد ولی با انواعی که اخیرا بدست آمده و مشخصات جدید و الیاف بلندتر از متوسط دارد(مانند نژاد محلی یزد)معلوم میشود که باید در این نظریه تجدیدنظر کرد و یا لا اقل تحقیق بیشتری بعمل آورد.
(1)-دکتر علیمحمد اقتداری-مجلۀ تحقیقات اقتصادی شمارۀ 7 و 8 اما چند مؤسسه در ایران وجود دارد که گزارشها و تحقیقات و آمارهای آنها عموما دارای دقت کافی و جنبۀ علمی قابل توجه است و پیوسته گزارشهای گوناگون سالیانه یا مخصوص مسائل محدود شامل بررسیهای دقیق و حاوی نتایج آزمایشهایی که بر مبانی علمی صورت گرفته است میباشد و ما ذیلا سازمانهای مذکور را مختصرا معرفی میکنیم: 1-سازمان پنبۀ ایران-مهمترین سازمانی که باعث بهبود وضع صادراتی و رفع بدنامی پنبۀ ایران در بازار بین المللی گردید و پنبۀ ایران را بصورت یکنواخت و قابل رقابت در بورسهای پنبه در آورد،سازمان پنبۀ ایران است.