Abstract:
هدف این مقاله، بررسی نقش و تاثیرگذاری برخی متغیرهای کلان به ویژه اندازه دولت بر بیکاری هر اقتصاد ایران می باشد. تجزیه و تحلیل های کمی مطالعه حاضر براساس الگوی خود رگرسیونی برداری VAR و استفاده از روش هم انباشتگی یوهانسن - جوسیلیوس طی دوره ( 1386 - 1350) مورد برآورد قرار گرفته است. نتایج حاصل از برآورد ضرایب بیانگر آن است که رشد اقتصادی و تورم رابطه معکوس با بیکاری و اندازه دولت (نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص داخلی) رابطه مستقیم با بیکری دارد. لذا دولت باید درجهت واگذاری فعالیت ها و کاهش تصدی گری خود گام بردارد و با جذب سرمایه و مشارکت منابع مالی خارجی و داخلی بیشتر به وظایف حاکمیتی و نظارتی خود بپردازد.
This study investigates the relation between unemployment rate and Government Size in Iran. For that، we have used some VAR models، which include the following variables: government size، measured as total government outlays as a percentage of GDP، unemployment rate، real GDP growth rate، Inflation rate، minimum wage. Our results show that an increasing in the Government Size would raise unemployment rate، and an increasing the GDP growth rate and Inflation rate would reduce unemployment rate.