تهدیدها و فرصت های امنیتی ایران پس از 11 سپتامبر (با تأکید بر نظریه ی امنیتی بوژان) Journal Article

مقاله ی حاضر، با اتخاذ رویکرد تحلیلی – تبیینی و با بهره گیری از نظریه ی امنیتی بوزان، می کوشد تا به بررسی تهدیدها و فرصت های امنیتی ایران در ابعاد نظامی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پرداخته و فرایند سیاستگذاری ایران در برخود با تهدیدها و فرصت ها را در دهه های آغازین هزاره ی سوم میلادی مورد ارزیابی قرار دهد. یافته های تحقیق حاکی از، آن است که؛ سیاست های اعمالی ایران، از جمله سیاست «بی طرفی فعال» برای کشوری با موقعیت ایران سیاست مطلوبی نیست. به عبارت دیگر، به نظر می رسد وجود عواملی مانند: تنوع گفتمانی در سطح داخلی، فقدان تعریف شفاف از منافع ملی، وجود مراکز متعدد موثر در سیاست خارجی، نبود توازن و اولویت بندی در اهداف ملی و عدم شناخت صحیح فرصت ها و تهدیدها، باعث شده است تا دستگاه سیاستگذاری امنیتی ایران نتواند در مقطع زمانی پس از یازده سپتامبر، توفیقات قابل توجهی را کسب نماید.