Abstract:
این پژوهش، که از نوع مطالعات نیمهتجربی پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری بود، با هدف تعیین اثربخشی آموزههای هستیشناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی زنان متأهل انجام شد. بدین منظور، از بین مراجعهکنندگان مرکز مشاوره بابالحوائج شهرستان میبد، 24 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به شرکتکنندگان گروه آزمایش، هر هفته دو جلسه نود دقیقهای به مدت 10 جلسه آموزههای مبتنی بر هستیشناسی اسلامی دربارة ارتباط زناشویی داده شد و به گروه کنترلی هیچگونه آموزشی ارائه نشد. هر دو گروه یکبار پیش از انجام آزمایش، یکبار بلافاصله پس از اتمام آزمایش و یکبار یک ماه پس از انجام مداخلات، فرم کوتاه آزمون رضایت زناشویی انریچ را تکمیل کردند. در نهایت، دادههای جمعآوریشده به کمک تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزههای هستیشناسی اسلامی بر افزایش رضایت زناشویی شرکتکنندگان گروه آزمایش تأثیر معنیداری داشت. این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت که ارائه آموزههای مذهبی مبتنی بر هستیشناسی اسلامی، شیوة مناسبی برای افزایش رضایت زناشویی زوجین است.
The present research which is a semi-experimental study having pretest، posttest، control group، and follow-up seeks to demonstrate the effectiveness of Islamic ontology teachings on increasing the level of marital satisfaction among married women. To this end، 24 individuals were randomly chosen from clients of Bab al-Hawa'j Counseling Center in Meybud City. They were divided into experimental group and control group. The experimental group was provided with ten 90-minute training sessions on Islamic ontology teachings for five weeks but the control group received no training. Both groups completed the short form of Enrich Marital Satisfaction Scale at three different periods: before the experiment، immediately after the experiment and a month after the experiment. Having analyzed the data، the research finding confirms that Islamic ontology teachings have significant effect on increasing the level of marital satisfaction of participants in experimental group. This increase was also observed in the follow-up stage. We conclude that providing spouses with religious teachings based on Islamic ontology is a proper way of increasing their marital satisfaction.
Machine summary:
"نتایج یک مطالعه، که با 97 زوج - که انعکاسی از مذاهب گوناگون در آمریکا بودند - انجام گرفت، نشان داد زوجین به ازدواجشان یک ماهیت «مقدس» میدهند؛ به این معنا که ازدواج اغلب دارای معنای معنوی ادراک میشود و افراد متأهل عمدتا ازدواج را مقدس تعریف میکنند و ماهیتیالهی به آن میدهند و معتقدند که خداوند ازدواج آنها را حفظ میکند (Mahoney & et al, 2003, p.
نتایج مطالعه کیفی آنان نشان داد که هستیشناسی مذهبی در زوجین موجب میشود آنها رابطه زناشویی خود را یک نهاد مقدسی تلقی کنند که از سوی خداوند برای رسیدن به اهداف خاصی (کمال دنیوی و اخروی) تعیین شده است.
جدول 4: نتایج تحلیل کوواریانس در متن مانکوا برای ارزیابی تأثیر عضویت گروهی بر افزایش رضایت زناشویی شاخصهای آماری مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات مقدار F معنیداری P ضریب تأثیر توان مشاهده شده منبع تغییرات پیشآزمون پسآزمون 79/344 1 79/344 40/11 003/0 36/0 89/0 پیگیری 44/404 1 44/404 56/11 003/0 37/0 90/0 عضویت گروهی پسآزمون 97/11516 1 97/11516 97/380 0001/0 95/0 00/1 پیگیری 59/12467 1 59/12467 52/356 0001/0 95/0 00/1 همانطور که مشاهده میشود، مقدار F معنیدار بوده و میتوان گفت که ارائه آموزههای هستیشناسی به گروه آزمایش منجر به افزایش معنیدار نمره آنها در رضایت زناشویی شده و این افزایش در پسآزمون نیز حفظ شده است.
هستیشناسی مذهبی به علت اینکه به نهاد ازدواج بهعنوان یک رابطه مقدس نگاه میکند که تلاش برای حفظ آن نیز امر مقدسی است (نساء: 19)، موجب میشود زوجین حس روشنتری از آینده زندگی زناشوییشان داشته باشند و تعهد آنها به رابطهشان بیشتر شود."