خلاصه ماشینی:
اردشیر، در خلال نقل خاطرات خود، به ویژگیهای فردی پاره ای از رهبران آن روزی حزب همچنین به تشکیل سازمانی مخفی به نام «مرکز کمونیستی» در خارج از حزب توده ایران اشاره می کند که قرار بوده حزب و کمیته مرکزی آن را اداره کند.
در خاطرات، از حوادث گوناگون مربوط به حزب توده ایران همچنین وقایع سالهای پس از سقوط رضاشاه همچون حضور بر سر مزار تقی ارانی و تجدید پیمان با آرمانهای او؛ برخی شیوه های کار حزب در ابتدای تأسیس؛ اعتصاب کارگران کاخ دادگستری؛ درگیریها و برگزاری تظاهرات؛ ماجرای ۱۷ آذر سال ۱۳۲۱ و غارت خانه قوام؛ برگزاری کنفرانس ایالتی تهران؛ و تصمیمات اتخاذشده در آن؛ شرکت توده ای ها در کابینه قوام و استدالهای دولت و دربار و نیز خودِ توده ای ها در ضرورت شرکت در این کابینه سخن رفته است.
یکی از ویژگیهای بارز و برجسته این خاطرات، صراحت لهجه و رک گویی نویسنده آن است که ایمان راسخ او به آرمانهای سیاسی مانع آن نشده است که عملکرد خود و حزب توده ایران و سیاست آن در مواقع حساس و بحرانی و رهبران آن را در جای جای خاطرات آماج انتقاد نسازد.