خلاصه ماشینی:
من فکر میکنم این زن بودن، بخصوص در دورة بعد از انقلاب، بیشتر باعث مطرح شدن زنان هنرمند شده.
گاهی یک جمله یا یک شعر از ذهنم میگذرد، بعد شروع به کار میکنم.
سختی کار در کجا بود؟ این شامل زنان میشد یا همة هنرمندان؟ اصولا برای هر دو؛ چه زن، چه مرد.
چرا نگاه گالریدار، خریدار و مخاطبین هنر به طور عام به زنان متفاوت است؟ اگر این نگاه را منفی ارزیابی میکنید، علت سختتر بودن زندگی حرفهای هنری را برای زنان در چه چیزی میبینید؟ فکر کنم- همان طوری هم که دیده شده- خیلی از زنان هستند که توانستهاند حرفهای کار و زندگی کنند.
اما در خارج از ایران برای من دست کم این طور نبوده.
در کار بسیاری از مردها هم میتوان زنانگی خیلی زیبایی دید؛ در هر حال، نمیتوان منکر این شد که اثر هنری از فیلتر یک زن هنرمند رد شده.