نیم نگاه: گالری گردی معرفی و نقد

معمولا گالری‌های مختلف نمایشگاه‌هایی از آثار هنرمندان نوگرای معاصر را در هر فصل برگزار می‌کنند؛ اما دیدن این آثار در کنار یکدیگر در فضای بزرگ گالری ملت این امیدواری را به وجود می‌آورد که بتوان نمایشگاه‌هایی از این دست را، که می‌توان از نسل‌های بعدی برگزار شود، دید؛ نمایشگاه‌هایی از هنرمندان نسل اول پس از انقلاب، که کار هنری را پیش از انقلاب شروع کردند، هنرمندانی که در دهه‌های 60 و 70 خورشیدی مطرح شدند و هنرمندان جوانی که اکنون در آغاز دهة چهارم زندگی خویش هستند. برگزاری نمایشگاه از سه نسلی که در بالا نام برده شد، به صورت مجزا و با رویکرد پژوهشی در ایران انجام نشده است و معمولا آثار این افراد را فقط می‌توان در نمایشگاه‌هایی دید که به بهانه‌های مختلف در برخی از گالری‌ها برگزار می‌شود. کارهایی که با حال‌و‌هوای نگارگری و با ایجاد بافت‌های متنوع کار کرده، از بهترین آثار او هستند، اما در این کارها هم نوگرایی دیده نمی‌شود و ذهن به سرعت کارهایی مشابه آنها را در هنر ایران پیدا می‌کند. از نمایشگاه‌های گروهی مجسمه باید به دو نمایشگاه همزمان در گالری مرکز هنر اشاره کرد که به پرویز تناولی تقدیم شده بودند. گالری عتیقی، که با رونمایی بخشی ازگنجینة نفیس خود با عنوان «تأثیر صحافی سنتی در نگارگری و خوشنویسی ایران» آغاز به کار کرد، از تازه‌‌ترین گالری‌های پایتخت است که می‌تواند به عنوان مرکز اشاعة هنرهای قدمایی مورد توجه قرار گیرد. گالری عتیقی ماحصل شش قرن آموزش‌وپرورش این خاندان است که در نظر دارد، علاوه بر نمایش آثار قدمایی، به آموزش نسل جدید همت بگمارد.