چکیده:
روایات اسلامی بر ضرورت زمینه‌سازی امر ظهور و خوش‌پیمانی با امام عصر( تأکید دارند. از این‌رو باید دید مهم‌ترین بایسته‌های نظری و عملی و نافذترین اکسیر در سرعت‌بخشی به فرایند ظهور و رفع موانع آن چیست.مقاله این فرضیه را پی می‌گیرد که نقش و کارکرد جامعة ولایی و حکومت ولایی در این زمینه‌سازی بی‌بدیل است، اما کارکرد جامعة ولایی تا حکومت ولایی فاصلة بسیاری دارد؛ زیرا هرچند در جامعة ولایی آحاد ملت با پذیرش ولایت و مرجعیت دینی برای زمینه‌سازی گامی لازم برداشته‌اند، وجود چالشی چون حاکمیت طاغوت و تعبید مردم، نرخ رشد زمینه‌سازی را کم‌رنگ می‌نماید، در حالی که وضع در حکومت ولایی (جامعة ولایی واجد حکومت ولایی) به گونۀ دیگری است؛ چرا که حکومت ولایی با شاخصه‌ها و سازوکارهای درونی و هم‌چنین قدرت نرم‌افزاری و سخت‌افزاری خود، موجبات افزایش نرخ رشد زمینه‌سازی ظهور را رقم می‌زند.به بیان دیگر، دکترین حکومت ولایی می‌تواند با رشد و گسترش معرفت، معنویت و بیداری در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و هم‌چنین به چالش کشاندن استکبار جهانی موعودستیز، جهان را برای پذیرش موعود آخرالزمان مهیا نماید. در واقع، رویش حکومت ولایی را می‌توان آغازی برای آغاز افول جبهة مستکبر زمینه‌سوز و پایان مظلومیت جبهة زمینه‌ساز و در نهایت ظهور منجی معنویت و عدالت دانست
On some historical writings in the second century after Islam and then، there is a Hadith narrated by Nafe’ who was a narrator and servant of Abdullah bin Omar. In it، there is a quote from Omar bin Khattab، the second Caliph of Moslems which seems surprising: In addition to his two other features، the promised Mahdi is considered a descendent from that caliph. This Hadith has caused a lot of misunderstandings and unsuccessful attempts to find the true Mahdi in these first two centuries of Muslim history.
In this article، in addition to the textual and documented survey of the Hadith، it will be demonstrated that although this is truly quoted by Omar Ibn Khattab، but he has not directly quoted news about the future of his children or saying something in this regard، rather this Hadith is suspended not resolved، and is in fact a report about the promised Mahdi from a discussion with the great prophet of Islam about some of Mahdi’s characteristics.
خلاصه ماشینی:
(ابن‌عساکر، 1417: ج45، 155؛ کتبی، بی‌تا: ج3، 134؛ صفدی، 1411: ج22، 508؛ ابن‌کثیر، 1966: ج9، 196؛ ذهبی، 1402: ج5، 122؛ همو، 1414: مجلد حوادث و وفیات، 101 - 120 و 191) ج) مرفوعه بودن حدیث نافع از عمر با آن‌که در نگاه نخست، چنین می‌نماید که سخن عمر دربارة ویژگی‌های سه‌گانة مهدی، حدیثی موقوف باشد؛ چرا که زنجیرة نام راویانش چون به یک صحابی رسیده، بریده شده و بالاتر نرفته است (سیوطی، 1409: ج1، 184؛ سخاوی، 1414: ج1، 121؛ مامقانی، 1411: ج1، 319 - 320؛ صدر، بی‌تا: 184) باید روایتی مرفوع و گزارش شده از زبان یک معصوم (در این جا، پیامبر خدا() باشد (سیوطی، همان: 183؛ سخاوی، همان: 115؛ مامقانی، همان: 207؛ صدر، همان: 182) و چنین نیست که اگر صحابی‌ای سخنی را بدون بر زبان آوردنش از زبان یک معصوم گزارش کند، آن را از او نشنیده باشد.
بررسی متنی حدیث نافع از عمر، از میان ویژگی‌های پرشمار مهدی موعود(، سه ویژگی را گزارش کرده است: تبارش چیست؟ چه نشانه‌ای در چهره دارد؟ چه خواهد کرد؟ این سه ویژگی افزون بر دیگر نشانه‌های مهدی، لابه‌لای سخنان پرشماری که شیعه و سنی از زبان پیامبر خدا( گزارش کرده‌اند، بازتاب یافته‌اند؛ به فرمودة آن حضرت، مهدی از خاندان آن پیامبر ارج‌مند است (گنجی شافعی، 1399: 98 - 100؛ جوینی، 1398: ج2، 312 و 322 و 324 و 330؛ حافظ قندوزی، 1385: 478 - 489؛ مجلسی، 1403: ج51، 80؛ طبسی نجفی، 1385: 127 - 128؛ صافی گلپایگانی، بی‌تا: 179 - 181 و 191 - 194) نشانه‌ای و در پاره‌ای سخنان، خالی سیاه بر گونة راست خود دارد.
(
, 
, 
)
