نگاهی راهبردی به سیاست گذاری فرهنگی مهدوی مبتنی بر روایات مقاله

چندی است مباحث مربوط به سیاست‌گذاری فرهنگی در نهادهای فرهنگی کشور و تلاش برای تدوین منشورهای مربوط به توسعۀ فرهنگ اسلامی، بیش از پیش مطرح است. مسئلۀ اساسی در تدوین این سیاست‌ها، بهره‌گیری از الگوهای جامع و مطمئن فرهنگی است. بی‌شک تمسک به سیرۀ اهل‌بیت(، به‌ویژه بهره‌مندی از شیوه‌ها و راهبردهای حضرت مهدی( در ارتقای فرهنگی جامعۀ پس از ظهور، برای دوران انتظار راهگشاست؛ چرا که می‌توان با الگوگیری از راهبردهای فرهنگی معصومین(، از آن برای تقویت فرهنگ جامعۀ منتظر، بهره ‌برد.این نوشتار با روش توصیفی و با رویکرد تلفیقی مباحث سیاست‌گذاری و روایات ارائه شده‌است. بدین منظور با تکیه بر روایات و با نگاهی راهبردی و آینده‌پژوهانه، چشم‌انداز جامعۀ پس از ظهور، مأموریت‌های رهبر و کارگزاران در حکومت مهدوی و راهبردهای به کار رفته به منظور تعالی فرهنگی جامعۀ پس از ظهور ترسیم شده تا بتوان با توجه به مقتضیات زمانه در سیاست‌گذاری‌های فرهنگی جامعۀ امروز از آن‌ها استفاده کرد.

"252 آن عده از منتظران که در دوران پیش از ظهور، بر مبنای سیاست‌ها و تصمیم‌های اتخاذ شده برای عصر غیبت به‌ویژه راهبرد انتظار، آموزه‌ها و برنامه‌های تربیتی مهدوی، از نظر ایمانی و عقلانی پرورش یافته‌اند و با امید و شور و شوق و محبت، با ایجاد آمادگی و زمینه‌سازی به اصلاح خود پرداخته و از هدایت باطنی حضرت نیز بهره‌مند شده‌اند، و در مسلک منتظران حقیقی پیش از ظهور و یاران خاص و یاران عام بعد از ظهور جای گرفته‌اند، آنان در سمت کارگزاران و همراهان حضرت در برنامه‌های تربیتی پس از ظهور قرار گرفته و در تحقق چشم‌انداز عصر ظهور مأموریت ویژه‌ای دارند. ج) راهبردهای تربیتی حضرت مهدی( در عرصۀ تربیت فردی با توجه به روایات می‌توان گفت که حضرت مهدی( به منظور تحقق چشم‌انداز ترسیم شده از جامعۀ عصر ظهور و در راستای مأموریت‌های تعیین شده، در عرصۀ فرهنگ و تربیت فردی دو هدف تربیت عقلانی و تربیت ایمانی را در دستور کار قرار داده و برای نیل به این اهداف، راهبردهایی را در دستور کار قرار خواهد داد. اگرچه برنامه‌ها و آثار مطرح شده در زمان ظهور، از اعتقاد به مهدویت سرچشمه می‌گیرد، ولی می‌توان متناسب با نیازها، اقتضائات و شرایط حال، از چشم‌انداز حکومت حضرت، مأموریت‌ها، اهداف و به‌ویژه راهبردهای تربیتی ایشان برای فرهنگ‌سازی در جامعۀ زمینه‌ساز الگوبرداری کرد؛ ضمن آن‌که بیان ویژگی‌ها و شاخصه‌های منتظران حقیقی دوران انتظار و کارگزاران و یاوران آیندۀ حضرت، انگیزۀ الگوپذیری و همانند شدن را در انسان تقویت می‌کند. با توجه به یافته‌های این تحقیق می‌توان گفت تصویری که از آیندۀ انسان و جهان پس از ظهور، به عنوان چشم‌انداز در سیاست‌گذاری فرهنگی مهدوی ارائه شده، تصویر مدینۀ فاضله‌ای است که در آن عدالت، رفاه، امنیت و علم به کمال خود می‌رسند و رابطۀ انسان با خود، خداوند و جامعه اصلاح می‌شود."