خلاصه ماشینی:
"لذا هنرمندی مثل حضرت رسول-صلی الله علیه و آله- باید پیدا شود که ظرفیت این کانالسازی را بین عالم ناسوت و عالم ملکوت و جبروت داشته باشد، حقیقت جبروتی قرآن را به لفظ تبدیل کند و در اختیار انسان قرار دهد.
چرا شما اجازه ندارید هر صدایی را بشنوید و چرا بعضی صداها حرام است؟ چرا بعضی موسیقیها حرام است؟ خدا در اینجا از چه چیزی نگران است؟ مگر چه اتفاقی میافتد که من با شنیدن موسیقی حرکت موزون انجام بدهم؟ شنیدن برخی صوتها و موسیقیها به عنوان تجلی ناسوتی و دنیایی یک اثر هنری، شما را در غیب سازنده آن اثر هنری شریک کرده و شما را دچار تحول انفسی میکند و چون این تحول انفسی به نفع شما نیست و تأثیرات مخربی در ملکوت انسان میگذارد، شرع میگوید شنیدن این موسیقی حرام است و یا در جای دیگری میگوید که مکروه است.
در تمدن اسلامی شهرهای چند میلیونی داشتهایم که هیچوقت در آنها آپارتمانسازی نشده و اولین بار هم آپارتمانسازی در اروپا در شهرهایی انجام شد که چندهزار نفر بیشتر جمعیت نداشتند و امکان توسعهی عرضی هم برایشان فراهم بود، ولی عمودیسازی کردند چون برای بشر مدرن وحشتآفرین است که از مرکز شهر که کانون پاسخهای مصرفزدگیاش است، دور شود."