چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر حاد تمرین مقاومتی همراه با مکمل اسید آمینة شاخه دار بر غلظت اسیدهای آمینة پلاسما، پاسخ های هورمونی و شاخص های آسیب عضلانی در زنان جوان سالم بود. ١٠ دانشجوی فعال دختر که حداقل دو جلسه فعالیت ورزشی منظم در طول هفته داشته و سابقة مصرف هیچ نوع مکملی نداشتند، به صورت داوطلب در یک طرح مقطعی دوسوکور شرکت کردند. طرح تحقیق در دو جلسه با فاصلة ٦ هفته انجام گرفت . فعالیت مقاومتی شامل هفت حرکت (دو حرکت پایین تنه و پنج حرکت بالاتنه ) با شدت ٥٠ درصد RM١ در ٥ ست ، ١٥-١٢ تکرار بود. درهر جلسه نیمی از آزمودنی ها به صورت تصادفی مکمل (٤/٥ گرم BCAA به صورت محلول ) و نیمی دیگر دارونما (به همان مقدار دکستروز) مصرف کردند. نمونه های خونی قبل از فعالیت (ناشتا)، بلافاصله بعد از فعالیت ، ٣ ساعت بعد از فعالیت و همچنین در روز بعد (مشابه نمونة اول ) جمع آوری شد. نتایج نشان داد مکمل سازی BCAA موجب افزایش چشمگیر اسیدهای آمینة شاخه دار پس از فعالیت شد (٠/٠٥ >P). همچنین پس از فعالیت و سه ساعت پس از آن ، افزایش معناداری در مقادیر لوسین و ایزولوسین در شرایط مصرف مکمل (در مقایسه با شرایط دارونما) دیده شد (٠/٠٥ >P). این در حالی بود که متیونین در هر دو شرایط ، بلافاصله پس از فعالیت کاهش یافت (٠/٠٥ >P)، اما گلوتامین و فنیل الانین تنها در شرایط مکمل و آن هم بلافاصله پس از فعالیت کاهش معناداری داشتند. علاوه بر این ، لاکتات دهیدروژناز (٠/٠٥ <P) و کراتین کیناز (٠/٠٥ >P) به عنوان شاخص های آسیب سلولی در هر دو شرایط به دنبال فعالیت افزایش یافتند. تغییرات هورمون های انسولین و کورتیزول نیز در هر دو شرایط مکمل و دارونما الگوی مشابهی داشت . به نظر می رسد تنها یک بار مصرف مکمل قبل از شروع فعالیت مقاومتی حاد بر غلظت اسیدهای آمینة شاخه دار پلاسما تاثیر مثبتی داشته باشد، درحالی که مکمل موجب کاهش غلظت گلوتامین ، فنیل الانین و متیونین شد. در هر حال ، شاخص های آسیب سلولی (LDH ،CK ) و هورمون های انسولین و کورتیزول تحت تاثیر دریافت قبل از فعالیت مکمل قرار نگرفتند.
خلاصه ماشینی:
باتوجه به موارد مطرح شده ، این پژوهش سعی دارد از یک سو تأثیر مصرف کوتاه مدت (و قبل از شروع فعالیت ) مکمل BCAA را بر غلظت های پلاسمایی اسیدهای آمینة شاخه دار پلاسما، از سوی دیگر، آثار احتمالی مصرف این مکمل بر شاخص های آسیب سلولی (لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز) را طی فعالیت مقاومتی حاد بررسی کند.
جدول ٢ – تغییرات اسیدهای آمینة پلاسما، کورتیزول، انسولین و شاخص های آسیب سلولی پس از فعالیت مقاومتی همراه با مصرف مکمل ٢٤ ساعت پس از فعالیت ٣ساعت پس ازفعالیت بلافاصله پس ازفعالیت قبل از فعالیت 156/4 ± 9/7 192/9 ± 8/4$ 190/93 ± 10/3$ 165/1 ± 11 S لوسین ( l/l) 158/7 ± 8/1 148/9 ± 9/9 141/48 ± 6/2 141/48 ± 7/4 P mo 81 ± 5/1 93/8 ± 4$ 89/6 ± 4/5 $ 81/9 ± 3/5 S ایزولوسین 79/6 ± 8 77/1 ± 7/8 71/6 ± 4/2 74 ± 5/8 P (mol/l) 250/1 ± 11/1 238 ± 9/4 236/7 ± 12/7 256/7 ± 10/5 S والین 242/3 ± 9/6 248/2 ± 12/9 234/6 ± 10/5 242/4 ± 9/7 P (mol/l) 483/3 ± 21/6 458/9 ± 19/9 391/9 ± 18/3* 451/9 ± 20/4 S گلوتامین 499/4 ± 13/6 519 ± 19/6* 456/7 ± 16/6 451 ± 14/8 P (mol/l) 30 ± 2/7 20/4 ± 3/6* 23/2 ± 2* 30/3 ± 2/4 S متیونین 26/8 ± 4/2 27/5 ± 2/2 24/9 ± 3* 29/1 ± 3/4 P (mol/l) 64/6 ± 4/3 43/1 ± 3/4* 52/9 ± 4/2* 68/1 ± 5/5 S فنیل آلانین 55/6 ± 5/5 53/2 ± 4/6 54/6 ± 4/4 58/5 ± 3/8 P (mol/l) 18 ± 1/1 7/7 ± 0/9* 8/2 ± 0/8* 20/8 ± 2 S کورتیزول 16/7 ± 1 9/9 ± 0/8* 8/4 ± 0/9* 18/7 ± 1/7 P (l/ml) 8/1 ± 0/9 3/9 ± 0/2* 9/1 ± 0/8 8/3 ± 0/9 S انسولین 8/5 ± 0/7 4/9 ± 0/4* 10/3 ± 1 7/2 ± 0/8 P (l/ml) 121 ± 9/6* 106/8 ± 7/6* 97/3 ± 6/6* 83/8 ± 7/6 S کراتین کیناز 97/2 ± 8/3* 102/5 ± 9/8* 89/3 ± 6/9* 73/8 ± 6/3 P (IU/L) 326/6 ± 15/9* 392/3 ± 20/7 411/9 ± 19/8 364/6 ± 21/2 S لاکتات 342/7 ± 12/5 358/3 ± 24/1 392 ± 16/9 376 ± 26/6 P دهیدروژناز (IU/L) تمامی داده ها به صورت میانگین انحراف استاندارد ارائه شده است .