چکیده:
بر اساس عقیده منتقد فرانسوی، پیر برونل، نظریه پرداز و متخصص در حوزه ادبیات تطبیقی، بنیان ادبیات تطبیقی گردآوری و قیاس مضامین یا درون مایه ها یا تم می باشد چرا که درون مایه هر اثر که از ساختار ذهنی نویسنده بر می آید، فراتر از چارچوب زبان شناختی و فرهنگی است. وانگهی، علی رغم چنین شباهتی، درون مایه یا تم تجلی ذهن نویسنده بر طبق فرهنگ زمان و مکانی است که وی در آن رشد کرده است. بنابراین مطالعه مضمونی تطبیقی، بررسی نگرش نویسندگان آثار مختلف در حوزه ی عقاید آنهاست زیرا برونل معتقد است شباهتی انکار ناپذیر میان مضمون و عقیده یک نویسنده وجود دارد. بررسی نظریه پیر برونل که در کتابی به نام «ادبیات تطبیقی چیست؟» گردآوری شده است، بر روی نگرش دو نویسنده از فرهنگهای مختلف موضوع اصلی این مقاله است. مطالعه مضمونی در مجموعه آثار «آندره شدید» نویسنده مصری-لبنانی و «ژان ماری گوستاو لوکزیو» نویسنده فرانسوی-انگلیسی، در دستور کار این مقاله خواهد بود. شباهت خارق العاده، ترسیمی از جستجوی جاودانه شخصیتهای آثار این دو نویسنده و نیز ترتیب مراحل این جستجو که در آثار هر دو شبیه به هم می باشد، از مضامین این مقاله خواهد بود. قهرمانانی ملول از دنیای صنعتی با رد رکود در خود عازم سفری به مقصد «خویشتن خویش» می گردند. این قهرمانان مسیری را میپیمایند که در طول آن «دیگری» را میشناسند و با کمک دیگری «آرمان شهری» بنا میکنند که محلی برای تحقق ارزشهای انسانی محسوب می گردد. سرنوشت آرمان شهر «جنگ و ویرانی» خواهد بود و سرنوشت قهرمانان سفری دیگر بار که «رجعت» به خویش است. هر یک از این مراحل به تفصیل در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت و نتیجه آن ترسیم ساختار دایره وارنگرش هر دو نویسنده در برابر هستی و بشر است. بشری که هر روز از خویش «هجرت» می کند تا «رجعتی» در خور مقام انسان داشته باشد
خلاصه ماشینی:
"Le genre de rapport de ces visions, leurs analogies, nous mène vers la littérature comparée dans la mesure où certains la définissent de la façon suivante: « La littérature comparée est l'art méthodique, par la recherche de liens d'analogie, de parenté et d'influence, de rapprocher la littérature des autres domaines de l'expression ou de la connaissance, ou bien les faits et les textes littéraires entre eux, distants ou non dans le temps ou dans l'espace, pourvu qu'ils appartiennent à plusieurs langues ou plusieurs cultures, fussent-elles partie d'une même tradition, afin de mieux les décrire, les comprendre et les goûter.
Prise de conscience chedidienne: Chedid aussi nous fait glisser de son univers romanesque dans le domaine poétique tout en chantant la même chanson de la prise de conscience à travers l’autrui atteinte au cours du procès de la quête comme dans l’Autre quand Simm dit au jeune « J’ai vu pour toi … Avec toi.
Le va et vient incessant entre ces deux voix qui s'harmonisent et se complètent, nous permet de vivre à la fois du "dehors" et du "dedans", cette période si remarquable de l'Histoire de l'Egypte où les valeurs humaines comme la fraternité et la justice sont aussi chères au souverain qu’aux gens; le pharaon déclare lui-même le règne de la justice dans son royaume d’autant plus qu’il le prouve par ses actions aussi."