چکیده:
این قاعده از قواعد پرکاربردی است که در بیشتر ابواب فقه امکان اجرا دارد، پس مناسب است که درباره مسائل اساسی آن بحث شود. مفاد قاعده فراغ و تجاوز این است که اگر فعلی از افعال شرعی را انجام دادیم، بعد در صحیح انجام دادن آن شک کردیم، بنا را بر این می گذاریم که آن فعل را صحیح انجام داده ایم، همچنین است اگر در انجام جزیی از اجزای آن فعل شک کردیم، در حالی که از محل انجام دادن آن جزء گذشته باشیم. از آنجا که این قاعده فقط با روایات اثبات پذیر است، مدار بحث نیز حول واژه های این روایات می گردد. در این روایات، سه واژه اصلی «جاوز»، «مضی» و «فراغ» وجود دارد که با بررسی ها و تحقیقات انجام شده، به این نتیجه رسیدیم که واژه های اول و دوم مترادفند و معنای کلمه سوم از آثار و نتایج معنای کلمات اول و دوم است. همچنین آنچه در این روایات در مورد متعلق شک بیان شده، مطلق شک در انجام عمل شرعی است که منشا آن، گاهی شک در صحت موجود است و گاهی شک در اصل وجود، بنابراین قاعده مذکور، هم از لحاظ ثبوتی و هم از لحاظ اثباتی وحدت دارد. همچنین این قاعده بیشتر بر ملاک های امارات، انطباق دارد تا ملاک های اصول عملیه.
The rule of law is widely used in almost all chapters applicable law so it is appropriate to discuss the key issues to be discussed. Wrappers and violated the provisions of the rule is that if the current legal actions did And then we have a right to do Based on this we''ve done it the correct Verb If you are part of a verb and its components would be the place to do it than in the past .because this rule only with verifiable accounts of the circuit are discussed as well as around the word In these stories، the main three words «Javz » Mzy «and » Wrappers «There is a review and investigation I found that the first two words are synonymous And the third term effects and results of the first two words have meaning. What these narratives belong in a legal action is expressed in absolute uncertainty that is why it is sometimes true and sometimes skeptical doubts the existence، Thus، the principle of the unity of the evidence and the proof is.This rule is also applicable to most criteria Symptoms of Practical criteria.
خلاصه ماشینی:
"وحدت قاعدة فراغ و تجاوز از نظر مقام ثبوت (امکان وقوعی )، محال نیسـت ، بلکـه از جنبة مقام اثبات (ادله ) نیز یک قاعده است ؛ زیرا نخست اینکه مفاد قاعدة فراغ، شـک در صحت موجود باشد (مفاد کان ناقصه ) و مفاد قاعدة تجاوز، شـک در اصـل وجـود چیـزی (مفاد کان تامه )، مورد خدشه است و دوم اینکه با تأمل بیشـتر در احادیـث مـرتبط بـا ایـن قاعده، معلوم می شود که قدر جامع این قاعده عبارت است از مضی ، جـوز و تجـاوز یعنـی گذشتن از چیزی و این امر، به بیانی که گفته شد، هم در اجزا (چه شک در اصل وجـود و چه شک در صحت موجود) و هم در نفس افعال مستقل صادق است ، با ایـن فـرق کـه در اولی ، گذشتن از جزء یا محل انجام آن ملازم با دخول در جزء دیگر یا محـل انجـام جـزء دیگر است ، اما در دومی گذشتن از آن عمل ملازم با تمـام کـردن و فراغـت از آن خواهـد بود؛ پس فراغ از هر چیزی، ملازم گذشتن از آن چیز است ؛ ٣."