چکیده:
خداوند در حیات فردی و اجتماعی انسان، سنت های گوناگونی دارد و برای امور مختلف، ضابطه و قانون ویژه ای قرار داده است و روش خاصی را اعمال می کند. کارهای او در آفرینش و تدابیرش در امور عالم بیهوده و بی حساب نیست. سنت و روش او در خلق و تدبیر اجتماع بر اساس قانون و اسبابی ویژه است.
شوون گوناگون زندگی اجتماعی انسان، شکل های گوناگون حکومت، معیشت، آداب و رسوم، روابط متغیر، جنگ، صلح، خوشبختی و بدبختی در ابعاد مختلف زندگی بشر، بر قوانین ثابت و روش های تغییر ناپذیر الهی استوار است. پژوهش حاضر، روایت های نبوی ناظر به جامعه، تاریخ، سنت ها و قوانین اجتماعی ـ تاریخی را بررسی می کند تا نشان دهد سنت های مختلفی مانند سنت تغییر احوال جهان ،هلاکت جوامع و عوامل متعدد آن، ارسال رسل، استدراج، ابتلا، امهال و مجازات در کلام پیامبر6بازتاب یافته است.
God has determined various traditions in the individual and social life of human being and there exist particular regulations and order in the diverse affairs being fulfilled through particular means. There is nothing aimless in the creation and world’s affairs. The diverse states of social life of human being، various kinds of government، life، tradition، transient relationships، war، peace، happiness and misery in the different dimensions of human’s life would be on the basis of divine determined regulations. The present research investigates the prophetic narrations concerning community، history، historical-social rules and regulations in order to confirm that various traditions such as the tradition of the alteration of world، the annihilation of communities and its diverse reasons، sending prophets، consignment، affliction، respite and punishment are the reflection of the prophet’s remarks.
خلاصه ماشینی:
"به عبارت دیگر در نگرش پیامبر( جوامع دارای هویتی حقیقی هستند اما آیا تاریخ و جامعه، ماهیت مادی دارند یا معنوی؟ به عبارتی دیگر، آیا اراده الهی بر جامعه حاکم است یا اراده افراد؟ به نظر میرسد رسول خدا( عقیده داشتند که جوامع و به طور کلی تاریخ، هم طبیعت مادی و هم طبیعت معنوی دارد.
سنت داشتن و ضابطهمند بودن جامعه از نظر رسول خدا( جوامع و تاریخ از دیدگاه پیامبر( دارای سنتها و ضوابطی است و در طول حیات، همواره گردش و چرخش جوامع بر اساس این اصول، ضوابط و قوانین استوار بوده است.
155 سنت امهال یکی دیگر از سنتهای الهی در راستای عذاب و نابودی جوامع کافر و مشرک، مهلت دادن به آنها تا مدتی معین و سپس هلاکتشان است؛ یعنی خداوند بنا بر ارادة خویش، مدتی به آنها مهلت میدهد تا آنان را آزموده و حجت را بر ایشان تمام فرماید و در همین زندگی دنیا و لذت جویی از نعمتهای مادی آنها را به نوعی عذاب گرفتار کند.
162 سنت مجازات فردی و اجتماعی در سطح جامعه، همان سنت هلاکت جوامع بر اثر گمراهی است که در قبل با توجه به روایتهای فراوانی از پیامبر( به بحث و بررسی درباره آن پرداختیم، مانند: وقتی زناکاری و رباخواری در جامعهای آشکار شود، مردم آن عذاب خدا را به خود خریدهاند."