چکیده:
هدف تحقیق بررسی اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر طی تمرین بدنی و مشاهده ای بود. ٩٠ آزمودنی به طور تصادفی به شش گروه تمرین بدنی و مشاهدهای (بازخورد خودکنترلی، جفت شده، آزمونگر) تقسیم شدند و برای اجرای تکلیف از دستگاه زمانبندی متوالی استفاده شد. تکلیف فشردن کلیدهای ٢، ٦، ٨ و ٤ با حفظ زمانبندی نسبی و مطلق معین بود. در مرحله اکتساب ٧٢ و یادداری و انتقال ١٢ کوشش انجام شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی مرکب تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثر بازخورد در دسته کوشش های اکتساب معنیدار بود (٠/٠٥≥ P) و گروه خودکنترلی و آزمونگر خطای زمانبندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده داشت . در مرحله یادداری و انتقال اثر بازخورد و نوع تمرین بر زمانبندی نسبی معنیدار بود (٠/٠٥≥ P) و گروه خودکنترلی دارای خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروههای جفت شده و آزمونگر بود.
خلاصه ماشینی:
نتایج نشان داد اثر بازخورد در دسته کوشش های اکتساب معنیدار بود (٠/٠٥≥ P) و گروه خودکنترلی و آزمونگر خطای زمانبندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده داشت .
در مرحله یادداری و انتقال اثر بازخورد و نوع تمرین بر زمانبندی نسبی معنیدار بود (٠/٠٥≥ P) و گروه خودکنترلی دارای خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروههای جفت شده و آزمونگر بود.
Chiviacowsky & Wulf خودکنترلی را از نظر یادگیری زمانبندی نسبی در مرحله تمرین ، آزمون یادداری و انتقال نشان دادند.
خطای زمانبندی مطلق گروههای آزمایشی در دسته کوشش های مختلف مراحل اکتساب، یادداری و انتقال بحث و نتیجه گیری تحقیقات نشان داده است که بازخورد خودکنترلی دارای اثرات سودمندی بر یادگیری مهارتهای حرکتی است (٧، ٨)، اما تلاشهای کمی برای روشن سازی تأثیر آن بر یادگیری GMP و پارامتر انجام شده و تاکنون از این روش ارائه بازخورد طی مشاهده الگو استفاده نشده است .
یافته های تحقیق در مرحله اکتساب، یادداری و انتقال نشان داد خطای زمانبندی نسبی گروه بازخورد خودکنترلی به طور معنی داری کمتر از گروه جفت شده بوده است (شکل ٢ و٣)، لذا به نظر میرسد تأثیر این بازخورد بر زمانبندی نسبی بیش از زمانبندی مطلق بوده است .
همچنین ، نتایج تحقیق در مرحله یادداری نشان داد میانگین نمرات خطای زمان بندی نسبی و مطلق گروه بازخورد خودکنترلی به طور معنیداری کمتر از گروه بازخورد آزمونگر بوده است .
با توجه به یافته های تحقیق در مراحل یادداری و انتقال به نظر میرسد اثر تمرین بدنی بر یادگیری زمان بندی نسبی بیش از مطلق بوده است .