چکیده:
مقدمه: یکی از اساسی ترین حقوق بیماران، دادن رضایت به قبول یک روش معالجه است، همه مراکز مراقبتی ملزم به اخذ رضایت نامه درمانی از بیمار یا قیم وی می باشند.رضایت آگاهانه عبارت است از موافقت آزادانه و ابطال پذیر فرد واجد صلاحیت مبنی بر مشارکت در تصمیم گیری درمانی به دنبال آگاهی از ماهیت،هدف و پیامدهای آن و براساس مطالعات، رضایت آگاهانه و سهیم کردن بیماران در تصمیم گیری های مربوط به خود می تواند به بهبودی آنها سرعت بخشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین فرایند میزان آگاهانه بودن رضایت کسب شده ازبیماران تحت عمل جراحی در دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی 248 بیمار (رضایت دهنده) بخش های جراحی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1389 به صورت تصادفی ساده وارد مطالعه شدند، داده ها از طریق مصاحبه با بیماران بعد از عمل جراحی با استفاده از پرسش نامه خود ساخته جمع آوری و با آمار توصیفی و استنباطی،تحلیل شد. یافته ها: در 44/9% موارد رضایت از خود بیماران کسب شده بود که در 88% موارد از نوع کتبی بود و زمان اخذ رضایت 57/6% موارد، موقع پذیرش بود.میزان اطلاعات اکثر بیماران هنگام تصمیم گیری بالینی و کسب رضایت ضعیف،اما میزان درک وفهم بیماران و مشارکت در تصمیم گیری های بالینی و میزان تعامل پزشک با بیماران در حد متوسط بود. میزان درک و فهم بیماران از فرم رضایت نامه برحسب بیمارستان و شکل و زمان اخذ رضایت نامه معنی دار بود.همچنین میزان مشارکت بیماران در تصمیم گیری های بالینی بر حسب بیمارستان تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، لازم است راهکارهایی درجهت افزایش میزان اطلاعات بیماران برای درک بهتر فرم رضایت نامه و مشارکت در تصمیم گیری های بالینی اتخاذ نمود
خلاصه ماشینی:
" ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻮدن رﺿﺎﻳﺖ ﻛﺴﺐ ﺷﺪه از واژﮔﺎن ﻛﻠﻴﺪی ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ 171 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻚ، ﭘﺎﻳﻴﺰ 1931 ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﻴﻤﺎر ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻜﺎﻟﻴﻔﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ درﻣﺎﻧﻲ در ﻗﺒﺎل ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮﻋﻬﺪه دارد.
ﺑﺮ اﺳﺎس 371 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻚ، ﭘﺎﻳﻴﺰ 1931 ﻣﻄﺎﻟﺐ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻮدن رﺿﺎﻳﺖ ﻛﺴﺐ ﺷﺪه از ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺤﺖ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.
در ﻳﻚ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪی ﻛﻴﻔﻲ ﻣﻴﺰان درک ﺑﻴﻤﺎران از ﻓﺮم رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮب، ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻃﺎﻫﺮه ﺧﺰاﻋﻲ، ﻃﻴﺒﻪ ﺧﺰاﻋﻲ، ﻫﺎﻳﺪه ﻫﺪاﻳﺘﻲ، زﻫﺮا ﺑﺮات زاده ﺑﻴﻤﺎران در ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮیﻫﺎی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﻣﺘﻮﺳﻂ، اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﻤﺎران در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ ﺿﻌﻴﻒ و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﭘﺰﺷﻚ و ﺑﻴﻤﺎر ﺧﻴﻠﻲ ﺧﻮب ﺑﺮآورد ﮔﺮدﻳﺪ.
(. 971 / ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره ﺑﻴﺴﺖ و ﻳﻚ، ﭘﺎﻳﻴﺰ 1931 در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﻴﺦ ﻃﺎﻫﺮی ﻧﻴﺰ رﺿﺎﻳﺖ از اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت،ﻗﺎﺑﻞ درک ﺑﻮدن ﻓﺮم رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺎﻣﻪ، داوﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺑﻮدن و راﺑﻄﻪ ﭘﺰﺷﻚ و ﺑﻴﻤﺎر ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺿﻌﻴﻒ و ﻋﺎﻟﻲ ﺑﻮد)ﺷﻴﺦ ﻃﺎﻫﺮی و ﻓﺮزﻧﺪیﭘﻮر، 0102م.
در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﻣﻴﺰان درک ﺑﻴﻤﺎران از ﻓﺮم رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺎﻣﻪ 82/2% و ﻣﻴﺰان اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻴﻤﺎران در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ 72% ﺧﻮب ﺑﻮد ﻛﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ»ﺳﻴﺪی ﻛﻮﺋﻲ« ﺑﺮای 83 درﺻﺪ ﺑﻴﻤﺎران و در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ »ﺑﺎرﻧﺖ« 63 درﺻﺪ ﻃﺎﻫﺮه ﺧﺰاﻋﻲ، ﻃﻴﺒﻪ ﺧﺰاﻋﻲ، ﻫﺎﻳﺪه ﻫﺪاﻳﺘﻲ، زﻫﺮا ﺑﺮات زاده ﺑﻴﻤﺎران اﻃﻼﻋﺎت داده ﺷﺪه ﻛﺎﻣﻼ ﻗﺎﺑﻞ درک ﺑﻮدﻧﺪ)ﺳﻴﺪی ﻛﻮﺋﻲ، 9002م."