چکیده:
ﺩﻳﺴﺘﺮﺱ ﺍﺧﻼﻗﻲ به عنوان ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻲ ﻳﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺪﻡ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺭﻭﺍﻧﻲ ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻋﺪﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﻋﻠﻲﺭﻏﻢ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﻮﺍﻧﻌﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻋﺪﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﻭﻗﺖ ﮐﺎﻓﻲ، ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﻣﺎﻓﻮﻕ، ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖﻫﺎﻱ ﭘﺰﺷﮑﻲ، ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎﻱ ﻣﺆﺳﺴﻪﺍﻱ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﺎﺕ ﺍﺧﻼﻗﻲ ﻓﺮﺩﻱ ﻳﺎ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻱ به وجود ﻣﻲﺁﻳﺪ که منجر به استرس فیزیکی و روحی می گردد و بر کاهش کارایی پرستاران تاثیرگزار است. مطالعه توصیفی ـ مقطعی حاضر با هدف تعیین دیسترس اخلاقی بر روی 110 نفر از پرستاران بیمارستان آموزشی شهر جیرفت انجام شد. در این پژوهش از پرسشنامه استاندارد 38 سوالی دیسترس اخلاقی کورلی با روایی و پایایی محاسبه شده به ترتیب 88% و 94% استفاده شد. نتایج با نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین نمره شدت دیسترس (3/5) (از کل 6-0) و میانگین فراوانی دیسترس (2/7) (از کل 6-0) در واحدهای مورد پژوهش گزارش شد. یافته ها نشان دهنده آن است که بین میانگین نمره شدت دیسترس با ویژگی های دموگرافیک آنان رابطه معنی داری وجود نداشت. در ضمن بین میانگین فراوانی دیسترس اخلاقی با متغیرهای «بیمارستان محل خدمت و بخش محل خدمت» رابطه معنی داری وجود داشت. با توجه به این که سطح دیسترس اخلاقی از حد متوسط بالاتر بود، لزوم توجه مدیران به اجرای برنامه های آموزشی در مورد مباحث اخلاقی با هدف شناسایی علائم دیسترس اخلاقی و عوامل موثر بر آن توصیه می شود.
خلاصه ماشینی:
" 560/ فصلنامه اخالق پزشکی سال هفتم، شماره بیستوششم، زمستان 1392 جذیل1: تصیغ فشاای دیذگب اػبتیذ ػلم پضؿیی هـذ دس هسد هؼیبسبی یه اػتبد خة داـگبی اوحزافمعیار میاوگیه ییضگیای یک استاد خب حیط 364/0 91/1 تؼلظ ثش هضع دسع تابیی دس پبػخگیی ث ػؤاالت 827/0 87/1 گشؽ اػتبد ؼجت ث سؿت تحلیلی 729/0 06/2 داؿتی ػبثم عالی تذسیغ بررسی نظرات اساتید دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مورد معیارهای یک استاد خوب دانشگاهی 059/0 08/1 ستج داـگبی اػتبد داوصپضیی 230/1 53/1 ػوتبی اخشایی اػتبد 838/0 86/2 هشتجظثدی سؿت تحلیلی اػتبد ثب احذ دسػی 387/0 50/2 اؿتیبق ػالل ث پظؾ 948/0 41/2 اؿتیبق ث تألیف تشخو وتت خضات آهصؿی 794/0 52/2 لذست ثیبی هغبلت دسػی 006/0 15/1 سػبیت پیػتگی هغبلت تذسیغؿذ 716/0 65/1 اسائ هثبلبی سؿی ػیی توشییبی هبػت 915/0 03/1 اػتفبد اص هبثغ خذیذ هتع هخد ثب تخ ث هبیت دسع ریش 195/0 06/1 اػتفبد اص ػبیل ووه آهصؿی تذریس 566/0 45/1 فشانوشدی هلؼیت ثشای تفیش داـدیبی 326/0 85/1 ایدبد اگیض دس داـدیبی خت تحمیک هغبلؼ ثیـتش 486/0 66/1 اسائ ػشفلل دسع ث داـدیبی سػبیت آی دس عل یوؼبل 075/0 64/1 سػبیت صهبی دلیک ؿشع پبیبی والعب 028/0 97/1 اػتمجبل اص اظبس ظش داـدیبی دس تذسیغ 055/0 24/1 تابیی اداس ذایت والع 585/0 06/1 کشف لت خت حل هـیالت ػؤاالت داـدیبی 888/0 82/2 دادی هؼؤلیت اسائ ثخـی اص دسع ث داـدیبی 785/0 03/2 احتشام هتمبثل ثیی اػتبد داـد تاوایی 328/0 99/1 اؼغبفپزیشی ؼجت ث سفتبس داـدیبی ارتثاط 918/0 24/1 ؿبخت داـدیبی ث اػن 818/0 76/1 ثشلشاسی استجبط هبػت هتمبثل ثب داـد 157/0 37/1 تخ اػتبد ث حضس هظن داـدیبی دس والع حضس اػتبد دس ػبػتبی تؼیییؿذ ث هظس پبػخگیی ث 086/0 47/1 داـدیبی 660/ فصلنامه اخالق پزشکی سال هفتم، شماره بیستوششم، زمستان 1392 178/0 72/2 لبعؼیت ػختگیشی اػتبد 637/0 67/1 عشص لجبعپؿیذی ظبش اػتبد ضخصیت 438/0 59/1 حشوبت، ساسفتی تییوالمب فزدی ی 239/0 52/2 کذا لد اػتبد ظازی 807/0 37/2 سػبیت ؿئبت اسصؽبی اػالهی 219/0 78/1 سػبیت حضس ث هلغ اػتبد عل صهبی والع 317/0 38/1 الضام داـدیبی ث سػبیت همشسات آهصؿی 526/0 57/1 اسصؿیبثی داـدیبی دس عل تشم اکبر درخشان، محمدرضا دارابی، معصومه سعیدی، محمدعلی کیانی 936/0 06/1 ثشگضاسی اهتحبی خبهغ دلیک دس پبیبی تشم ارسضیاتی 785/0 56/2 اػتفبد اص سؽبی اسصؿیبثی هتع داوطجیان 217/0 46/1 وجؼتگی هغبلت دسػی اسائؿذ ثب ػؤاالت اهتحبی 459/0 57/1 سػبیت ػذالت هاصیی اخاللی دس اسصیبثی داـدیبی 318/0 14/1 خاػتی تیلیف تحمیمبتی اص داـدیبی جذیل 2: همبیؼ وجؼتگی هبستبی پحگب ثش حؼت ػی اػضبی یأت ػلوی حیطای پیجگاو مارت ضخصیت فزدی مارت ریش داوصپضیی ارسضیاتی یییضگیظازی ارتثاطی تذریس متغیز ضزیة 290."