چکیده:
نگرش توسعه پایدار محله، می کوشد به نیازهای محله در دوران تغییرات سریع و نیازهای متغیر پاسخ دهد.همچنین یکی از اهداف مهم مدیریت شهری، توسعه پایدار شهرها و در مرحله بعد محلات شهری می باشد. این مهم از طریق مدیریت محله ای که محلات را به عنوان اندام های شهر می داند میسر می شود. مقاله حاضر به ارزیابی عملکرد مدیریت شهری در پایداری محله ای ناحیه دوشهرداری منطقه چهار تهران مشتمل بر محله های مجیدیه، شمس آباد وکالاد پرداخته است. روش کار در این تحقیق روش توصیفی پیمایشی و تحلیلی می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد، ناحیه دو شهرداری منطقه چهار تهران در مرز پایداری قراردارد. میزان پایداری ناحیه دو 204.17 است و به صورت معناداری از عدد 201 که شاخص پایداری در این مطالعه است بالاتر می باشد. براساس یافته ها، مدیریت شهری در پایداری ناحیه دو شهرداری منطقه چهار تهران با ضریب تعیین 511/0 به صورت معنا داری تاثیرگذار بوده است. همچنین عملکرد مدیریت شهری دربعد عملکرد کالبدی با 34.4 درصد بیشترین تاثیر و دربعد عملکرد اقتصادی با 6.3 درصد کمترین تاثیر را در پایداری کلی ناحیه داشته است.
خلاصه ماشینی:
سابقه گسترش و تحول شهر تهران نشان می دهد که محلات در این شهر به گونه ای متفاوتی شکل گرفته اند، بعضی دارای طرح ونقشه قبلی و برنامه ریزی شده بوده اند مانند محله کالاد در ناحیه دو شهرداری منطقه چهار تهران و یا برخی بیشتر دارای ریشه روستایی بوده اند مانند محله شمس آباد و مجیدیه که بعدها بر اثر گسترش جمعیت و تامین امکانات توسعه شهری بزرگتر شده و بر اثر مرور زمان جزئی از محلات شهر تهران شده اند.
در این پژوهش هدف بر این است که با تمرکز بر رویکرد توسعه محله ای ، با توجه به معیارهای در نظر گرفته شده ، میزان پایداری محله ای ناحیه دو شهرداری منطقه چهار تهران مشتمل بر سه محله مذکور سنجیده و همچنین میزان تاثیرگذاری مدیریت شهری در پایداری این محله ها بررسی و مقایسه شود.
همچنین بر اساس ابعاد توسعه پایدار، بیشترین وظایف شهرداری در سطح محله در زمینه کالبدی است و پس از آن ابعاد زیست محیطی ، فرهنگی –اجتماعی و در نهایت بعد اقتصادی قرار می گیرند.
برای پایداری محله ای چهار بعد در نظر گرفته شد که شامل ابعاد اجتماعی – فرهنگی ، اقتصادی ، زیست محیطی و کالبدی است .
در مجموع (مجموع چهار بعد) عملکرد مدیریت شهری به صورت کلی با سطح معنا داری (٠,٠٠٠) و با مقدارضریب تعیین (٠,٥١١)تاثیر معنا داری بر پایداری محله ای ناحیه دو داشته است که خود دلیلی بر اثبات فرضیه دوم می باشد.