چکیده:
هدف: هدف این مطالعه، مقایسه کارکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضیات با دانش آموزان عادی است.
روش: ۱۰ دانش آموز دختر که بر اساس ملاک های انجمن روان شناسی آمریکا(۲۰۰۰)و آزمون تشخیصی استاندارد کی مت تشخیص اختلال ریاضیات گرفته بودند (محمد اسماعیل و هومن، ۱۳۸۱ )، با آزمون های برج لندن (نسخه رایانه ای؛ شالیس، ۱۹۸۲)، استروپ و عملکرد مداوم (تهرانی دوست، رادگودرزی، سپاسی و علاقه بندراد، ۱۳۸۲) با ۱۰ دانش آموز عادی مقایسه و سپس ارزیابی شدند.
یافته ها: عملکرد دانش آموزان دارای اختلال ریاضیات در سطوح دوم و سوم آزمون برج لندن تفاوت معناداری با دانش آموزان عادی داشت. در آزمون عملکرد مداوم، بیش ترین خطای ارتکاب و حذف ( که از نظر آماری معنادار بود) به دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضیات تعلق داشت. از نظر شاخص تمایز، یعنی اختلاف زمان نقاط و زمان رنگ ها، تفاوت دو گروه در آزمون استروپ معنادار بود و دانش آموزان دارای اختلال ریاضیات برای نام بردن رنگ ها به زمان بیش تری نیاز داشتند.
نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که کارکردهای اجرایی دانش آموزان مبتلا به اختلال ریاضیات در مقایسه با دانش آموزان عادی نقص دارد. از این یافته ها می توان در مداخلات عصب شناختی و آموزشی استفاده کرد.