نقش تعدیل کنندۀ راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطۀ بین ناگویی هیجانی و مشکلات بین شخصی مقاله

هدف: تنظیم و مدیریت هیجان­ها نقشی تعیین ­کننده در سلامت و بیماری روانی دارند. در این پژوهش، نقش تعدیل ­کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین ناگویی ­­هیجانی و مشکلات بین­شخصی در یک نمونه دانش ­آموزی بررسی شد. روش: در این پژوهش، ۴۴۳ دانش ­آموز دبیرستانی (۲۱۳ پسر، ۲۳۰ دختر) مشغول به تحصیل در مدارس شهر تهران از رشته‌ های مختلف تحصیلی در حوزه ­های علوم ­انسانی، علوم ­تجربی و ریاضی شرکت کردند. شرکت­ کنندگان پرسش­نامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (۲۰-(FTAS و مقیاس مشکلات بین ­شخصی (IIP-۶۰) را تکمیل کردند. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان و مشکلات بین­شخصی همبستگی منفی معنادار وجود دارد. راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان و ناگویی­ هیجانی با مشکلات بین­شخصی همبستگی مثبت معنادار داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون تعدیلی نشان داد که راهبردهای تنظیم شناختی هیجان می­توانندرابطه بین ناگویی هیجانی و مشکلات بین ­شخصی را تعدیل کنند. نتیجه­ گیری: از یافته ­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که بین ناگویی­ هیجانی و مشکلات بین­ شخصی یک رابطه خطی ساده برقرار نیست و راهبردهای انطباقی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان می­توانند بر این رابطه تاثیر بگذارند.