چکیده:
با اینکه HIV/AIDS بیماری تازه شناخته شده ای است اما متاسفانه در طی حدود 30 سال براساس برآورد سازمان بهداشت جهانی و UNAIDS بیش از 65 میلیون نفر در جهان به آن مبتلا شده اند. ترس و واهمه ی جامعه از این بیماری و همچنین عدم آشنایی با راه های انتقال و پیشگیری به خصوص موارد احتیاط های استاندارد سبب شده است که این قبیل بیماران نه تنها در روند تشخیص، درمان و مراقبت بیماری اخیر بلکه در درمان و مراقبت سایر بیماری ها نیز مورد بی مهری قرار بگیرند و بسیاری از اصول اخلاقی توسط پزشکان، کادر بهداشتی درمانی و حتی سایر افراد جامعه رعایت نگردد. عدم رعایت اصول اخلاقی در بیماران یاد شده علاوه بر این که حقوق حقه ی این بیماران را پایمال می سازد بلکه تبعات سوء اجتماعی و فرهنگی و همچنین سلامتی دربر دارد. از یک سو رعایت حقوق انسانی مبتلایان به HIV/AIDS به عنوان یک انسان ضروری است و از طرف دیگر عدم توجه به حقوق یاد شده سبب به حاشیه رانده شدن بیماران و زندگی زیرزمینی مبتلایان می گردد. زندگی حاشیه ای و اجتماع گریز بیماران، سبب دوری و عدم دسترسی مبتلایان به آموزش ها و اطلاع رسانی مناسب، خدمات سلامتی و خدمات اجتماعی می شود و در نتیجه توسل به فعالیت های غیرقانونی و مخاطره آمیز از جمله اعتیاد، فروش مواد مخدر، تن فروشی، رفتارهای جنسی غیرمحافظت شده و خارج از چارچوب زندگی زناشویی و... رواج می یابد و این به راحتی زمینه ی شیوع و گسترش بیشتر بیماری را فراهم خواهد ساخت. تجارب به دست آمده از مبارزه با شیوع ایدز در بسیاری از کشورها موید این نکته است که ارتقا و حفاظت از حقوق انسانی یک جزء ضروری در پیشگیری از انتقال ایدز و کاهش تاثیرات ایدز است. رعایت اصول اخلاقی، به خصوص اصول مهم اخلاق پزشکی مانند رضایت و استقلال بیمار، منفعت رسانی و عدم ایجاد ضرر، رازداری و عدالت، هم برای حفظ کرامت ذاتی افراد آلوده و هم برای نیل به اهداف سلامت عمومی در راستای کاهش آسیب پذیری به عفونت ایدز، کاهش اثرات مضر ایدز بر روی مبتلایان و توانمندسازی افراد و جوامع در مقابله با آن یکی از اصول بنیادین مبارزه با اپیدمی ایدز است .به لحاظ مباحث پیش گفته بر آن شدیم تا ضرورت رعایت اصول و موازین اخلاقی را در نزد بیماران آلوده به HIV و همچنین مبتلا به ایدز را در جنبه های پیشگیری، مشاوره، تشخیص، مراقبت و درمان، تبیین نماییم.
خلاصه ماشینی:
ترس و واهمه ی جامعه از این بیماری و همچنین عدم آشنایی با راههای انتقال و پیشگیری به خصوص موارد احتیاطهای استاندارد سبب شده است که این قبیل بیماران نه تنها در روند تشخیص ، درمان و مراقبت بیماری اخیر بلکه در درمان و مراقبت سایر بیماریها نیز مورد بی مهری قرار بگیرند و بسیاری از اصول اخلاقی توسط پزشکان، کادر بهداشتی درمانی و حتی سایر افراد جامعه رعایت نگردد.
چنانچه پیشتر نیز گفته شد لازم است بیماران HIV مثبت و ایدز و افراد در معرض خطر از حق دسترسی به آموزش برابر، حق حیات برابر، حق برخورداری از حریم خصوصی ، حق آزادی و امنیت شخصی و مصونیت از افشا، حق عدم تبعیض و حمایت برابر قانون، حق ازدواج و تشکیل خانواده، حق بهرهمندی از پیشرفت های علمی ، حق برخورداری از بالاترین استاندارد سلامت جسمی روانی ، حق برخورداری از مراقبت بهداشتی برابر، حق برخورداری از درمان برابر، حق کار کردن و اشتغال و کلیه ی حقوق مشابه با سایر افراد جامعه برخوردار باشند اما ناآگاهی و بی توجهی افراد جامعه ، پزشکان، سیاست گذاران و حتی افراد خانواده از بیماری ایدز، راههای انتقال، راههای عدم انتقال، راههای پیشگیری و اثرات سوء عدم رعایت حقوق بیماران به راحتی موجب می شود تا حقوق بیماران نادیده گرفته شود و همچنین اصول اخلاقی که متضمن رسیدن به حقوق یاد شده هستند نیز رعایت نشود و مورد بی مهری قرار گیرند.
(
, 
, 
)
