چکیده:
مدیران به منظور دستیابی به مزایای کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، سیاستهای اطلاعاتی گوناگونی را بر میگزینند. در راستای نقش اطلاعاتی افشاء و محافظهکاری، این پژوهش به بررسی تأثیر محافظهکاری مشروط بر کیفیت و به موقع بودن افشاء و قابلیت اتکاء اطلاعات میپردازد. به منظور سنجش محافظهکاری مشروط از نسبت محافظهکاری کالن و همکاران و معیار محافظهکاری خان و واتس استفاده گردید. همچنین اندازهگیری متغیر کیفیت افشاء، با استفاده از امتیازهای افشای شرکتی منتشره توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران، انجام پذیرفت. به دنبال بررسی فرضیههای ارائه شده در این پژوهش، تعداد 142 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1383 لغایت 1389 مورد بررسی قرار گرفتهاند. بررسی فرضیه اول نشان میدهد که بین کیفیت افشاء و محافظهکاری مشروط رابطه منفی وجود دارد. به عبارت دیگر محافظهکاری مشروط و افزایش کیفیت افشا به عنوان دو سیاست اطلاعاتی جانشین به کار میروند. بررسی تأثیر به موقع بودن اطلاعات حسابداری در فرضیه دوم، نشان داد که محافظهکاری مشروط رابطه منفی معناداری با به موقع بودن افشاء دارد وکاهش تمایل مدیران به ارائه به موقع اطلاعات را به دنبال دارد. علاوه بر این، نتایج بر گرفته از این پژوهش حاکی از آن است که اعمال محافظهکاری مشروط، قابلیت اتکاء اطلاعات افشاء شده توسط شرکتها را کاهش میدهد و موجب افزایش نوسان در پیشبینیها و تفاوت آن با مقادیر واقعی میگردد.
خلاصه ماشینی:
"پس از اندازهگیری معیار محافظهکاری مشروط (ARCC)، به منظور بررسی رابطه بین کیفیت افشاء حسابداری و محافظهکاری مشروط و سپس جایگزینی با سایر متغیرهای وابسته شامل: به موقع بودن (TIMEL) و قابلیت اتکاء (RELIE)، مدل شماره 8، ارائه شده است.
در این مدل متغیر مستقل همراه با برخی متغیرهای مؤثر بر افشاء به عنوان متغیرهای کنترلی، از جمله بازده داراییها به عنوان معیار عملکرد شرکت، ارزش بازار به ارزش دفتری به عنوان معیار رشد و کنترلی برای محافظهکاری نامشروط، اندازه شرکت و اهرم، به شرح زیر استفاده میشود: مدل (8) DisQi,t= a1+a2ARCCit+a3ROAi,t +a4MVBVi,t+a5SIZEi,t+a6LEVi,t+ei,t DisQ=23×TIMEL+13× RELIE DisQi,t: کیفیت افشاء حسابداری شرکت i برای سال t است که بر اساس میانگین موزون امتیاز به موقع بودن و قابل اتکا بودن با وزنهای دو سوم و یک سوم است.
نتیجه با توجه به پیامدهای اقتصادی کاهش عدم تقارن اطلاعاتی در بازارهای سرمایه به شکل نحوه انتخاب و ارائه اطلاعات حسابداری، این پژوهش به بررسی تأثیر اعمال محافظهکاری مشروط بر کیفیت افشاء حسابداری به شکل رعایت الزامات به موقع بودن و قابلیت اتکاء پرداخته است.
علاوه بر این آزمون فرضیه دوم مطرح شده در این پژوهش، همسو با نتایج گیگلر و همر ]40[، نشان داد که رابطه منفی معناداری بین محافظهکاری مشروط و ارائه اطلاعات به موقع توسط شرکتهای بورسی وجود دارد.
2- با عنایت به این که در این پژوهش از امتیاز نهایی افشاء شرکتی ارائه شده توسط سازمان بورس استفاده شده است، پیشنهاد میگردد در پژوهشهای آتی به بررسی این امتیاز در کنار سایر معیارهای منعکس کننده کیفیت افشاء و گزارشگری مالی پرداخته شده تا علاوه بر سنجش اعتبار، نقش اطلاعاتی معیار مذکور مورد توجه قرار گیرد.
E. (2001), A Review of the Empirical Disclosure Literature: Discussion, Journal of Accounting & Economics, 31(1-3), pp."