خلاصه ماشینی:
"در تاریخ فرهنگ همهی اقوام، نشانههایی از ترس ژرف آدمی از زمان و آینده وجود دارد.
انسان به سوی آینده میرود، اما همینکه این سیر صورت آگاهانه پیدا میکند، ترس وجود او را میگیرد.
انسان در طول تاریخ با بحرانهای مختلف در قالب جنگ و کمبود و ناسازگایها روبرو بوده است، اما به نظر میرسد که بحران کنونی از سنخی دیگر است.
با این وصف کار اصلی متفکر پس از تمهید مقدمات و طی راه، اندیشیدن به آینده است؛ اندیشیدن به امکانات آدمی است.
هیدگر با درک بسیار متفاوتی که از وجود و نسبت آدمی با وجود دارد، دریافت دیگری از تاریخ و بهخصوص از زمان و آینده را عرضه میکند.
در شرایط کنونی از سویی فرآیندهای جاری در علم و تکنیک و مناسبات را دنبال میکنیم و میکوشیم جهت سیر آنها را بفهمیم، و از سوی دیگر به عقل متوسل میشویم تا احیانا با فهم اصول حاکم بر هستی خویش و جهان، بویی از آینده به مشاممان برسد."