رابطه ناظر خیالی و خود افسانه ای با تاب آوری مقاله

ﻣﻘﺪﻣﻪ: در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، راﺑﻄﻪی ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺧﻮد ﻣﺤﻮری دوره ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﺎوﯾﻦ؛ ﻧﺎﻇﺮ ﺧﯿﺎﻟﯽ و ﺧﻮد اﻓﺴﺎﻧﻪای، ﺑﺎ ﺗﺎبآوری، ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ سازگاری با موقعیتهای پر استرس و خطرناک است، مورد بررسی قرار گرفت. روش: ﺷـﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭘﮋوﻫﺶ ﺷـﺎﻣﻞ 660 داﻧﺶ آﻣﻮز ( 359، دﺧﺘﺮ و 301، ﭘﺴـﺮ)ﺳـﺎل ﺳﻮم دﺑﯿﺮﺳﺘﺎنﻫﺎی ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮاز ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ، از ﭘﺮﺳـﺸـﻨﺎﻣﻪ ی ﻧﺎﻇﺮﺧﯿﺎﻟﯽ ﻻﭘﺴﻠﯽ، ﻣﻘﯿﺎس ﺟﺪﯾﺪ ﺧﻮداﻓﺴﺎﻧﻪای ﻻﭘﺴﻠﯽ و ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ (ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ زﯾﺮ ﻣﻘﯿﺎس ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ، ﻣﻨﺤﺼـﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻮدن و آﺳﯿﺐ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی( و ﻣﻘﯿﺎس ﺗﺎب‌آوری ﻓﺮاﯾﺒﻮرگ و ﻫﻤﮑﺎراﻧﺶ )ﺷﺎﻣﻞ ﭘﻨﺞ ﺑﻌﺪ: ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﻓﺮدی، ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻧﺴـﺠﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳـﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮدی( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. اﻋﺘﺒﺎر اﺑﺰارﻫﺎی ﻣﺬﮐﻮر، ﺑﻪ روش آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ و رواﯾﯽ آنﻫﺎ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻋﺎﻣﻠﯽ، ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳــﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از اﻋﺘﺒﺎر و رواﯾﯽ اﺑﺰارﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﺪرت ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﺎﻇﺮ ﺧﯿﺎﻟﯽ و و زﯾﺮ ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎی ﺧﻮداﻓﺴﺎﻧﻪای، ﺑﺮای ﻫﺮ ﯾﮏ از اﺑﻌﺎد ﺗﺎبآوری، از رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ روش ﻫﻤﺰﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸـﺎن داد ﺑﻌﺪ ﻗﺎدر ﻣﻄﻠﻖ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽﮐﻨﻨﺪهی ﻗﻮی و ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﺗﻤﺎم اﺑﻌﺎد ﺗﺎب آوری ( ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﻓﺮدی، ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، اﻧﺴﺠﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎرﻓﺮدی ) ﺑﻮد. ﺑﻌﻼوه ﺑﻌﺪ آﺳﯿﺐ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺮای ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و اﻧﺴـﺠﺎم ﺧﺎﻧﻮادﮔ ﯽ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﻮدن ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽﮐﻨﻨﺪهی ﻣﻨﻔﯽ و ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺮای ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻓﺮدی ﺑﺎﺷﺪ. اﻓﺰون ﺑﺮ آن ﻧﺎﻇﺮ ﺧﯿﺎﻟﯽ، ﺑﻌﺪ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، را ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﺎداری ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: در ﻣﺠﻤﻮع ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ در ﺟﻬﺖ ﺗﺎﺋﯿﺪ ﻣﺪل ﺧﻮد ﻣﺤﻮری ﻻﭘﺴﻠﯽ ﻓﺮاﻫﻢ آورد . ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻣﯽﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺤﻮری دوره ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ در ﺑﺮﺧﯽ اﺑﻌﺎد دارای ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺳﺎزﮔﺎراﻧﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.