چکیده:
ﻣﻘﺪﻣﻪ: اﻣﺮوزه ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﭘﺪر در ﺷﮑﻞﮔﯿﺮی ﺳﻼﻣﺖ روان ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮﺟﻪ وﯾﮋهای ﻣﯽﺷﻮد و ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯿﺰان و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺧﺎﻧﻮاده ﺗﻮﺟﻪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻄﻮف ﮐﺮده اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎری و ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻧﻈﺎﻣﯽ از ﻣﺸﺎﻏﻞ دارای ﺗﻨﯿﺪﮔﯽ ﺑﺎﻻ و ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﺧﺎص ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯿﺰان و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺳﻼﻣﺖ روان ﻓﺮزﻧﺪان ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ اﺳﺖ.
روش: در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ، ﺗﻌﺪاد 200 ﺧﺎﻧﻮاده ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی در دﺳﺘﺮس از ﺑﯿﻦ ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﻧﻈﺎﻣﯽ اﺳﺘﺎن ﺗﻬﺮان اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ 90-SCL و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﯿﺰان و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮرد اﻧﺘﺨﺎب، ﻓﺮزﻧﺪان ﻧﻮﺟﻮان در ﻣﻘﻄﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺮای ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ.
ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻫﻢ ﻣﯿﺰان و ﻫﻢ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺧﺎﻧﻮاده، ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری ﺑﺎ ﻋﻼﯾﻢ اﺧﺘﻼﻻت رواﻧﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه ﺷﮑﺎﯾﺎت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، اﻓﺴﺮدﮔﯽ، اﺿﻄﺮاب و اﻓﮑﺎر ﭘﺎراﻧﻮﯾﯿﺪی، ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻼﻣﺖ روان در ﻓﺮزﻧﺪان دارد.
ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: ﻧﻘﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺳﻼﻣﺖ روان ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﮐﻤﯿﺖ ﺣﻀﻮر آنﻫﺎ اﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﯾﮑﯽ از راهﻫﺎی ارﺗﻘﺎی ﺳﻼﻣﺖ روان ﻓﺮزﻧﺪان اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯿﺰان و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺣﻀﻮر ﭘﺪر در ﺧﺎﻧﻮاده اﺳﺖ.