چکیده:
هدف از این پژوهش، تبیین نقش «مدیریت هماهنگ شهری» در «امنیت اجتماعی» و ارائه مدلی مطلوب برای شهرهای استان اصفهان می باشد. تحقیق حاضر، از نوع کاربردی با دیدگاه توسعه ای با بهره گیری از روش میدانی و پیمایشی، و در حوزه نظری، بطور توصیفی تحلیلی با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفته است که جامعه آماری، شامل شهرداران استان اصفهان، اعضای شوراهای اسلامی شهرهای استان و همچنین مدیران مناطق شهر اصفهان بوده و جامعه نمونه، دویست نفر از جامعه آماری می باشد. یافته های پژوهش مبین آن است که دستیابی به ساختار مناسب در مدیریت هماهنگ شهری می تواند با همگرایی و تقویت امکانات اجرایی و اداری شهرها و قادر ساختن مقامات محلی برای شناسایی مشکلات و اولویت ها، ایجاد و اجرای سیاست های توسعه پایدار را تسهیل کند و با نظامی غیر متمرکز؛ سیاست گذاری، برنامه ریزی و نظارت دقیق تر دولت؛ اقتدار و کارآمدی، پیشبرد سریع برنامه ها و همسو کردن امور محلی و ملی و احساس تعلق و همبستگی میان شهروندان را افزایش داده و در تحقق امنیت اجتماعی موثر باشد.