خلاصه ماشینی:
"یکی از این ظرفیتها، فضای عمومی در شهر تحت عنوان «قهوهخانه» بود که برخلاف تصور عموم، برخی از آنها نیز چنان فضای عالمانه، مردمی و سالمی داشتند که محل آمد و شد بزرگانی چون «میرداماد» و یا نقاشان برجسته دوران صفوی مانند «رضاعباسی» بودند.
فضاهای طبیعی و عرصه عمومی که برای گفتگو در شهر ایرانی موجود بود، گسسته شده و رشد خود را نداشته است.
شهرداری نیز با دنبال کردن سیاستهای نادرست حول محور درآمد بیشتر، شهر را به فروش و حراج گذاشت و ما نتوانستیم به آرامش لازم برای شکلگیری فضاهای عمومی و عرصههای جمعی دست یابیم و در این میان فرهنگ شهروندان بیش از همه آسیب دید.
در این شهرک پس از 30سال، مردم علائق و اهداف خود را در گروههای ورزشی (تیم فوتبال بلوک یا تیم دوچرخهسواری) و مذهبی (دستههای عزاداری) دنبال میکنند و فضای پاساژها و بازارچههای آن دوباره جایی برای آشنایی شده است.
لزوم احترام به مردم و شأن انسانی علیرغم کمک بسیاری که خاطرة جمعی به انسجام عمومی میکند، اما همچنان در طول این سالها از آن غفلت شده است.
در انتظار نتایج تأسیس «سرای محلهها» یکی از اقدامات شورای شهر برای توسعه فضاهای جمعی و عرصههای عمومی و مشارکت شهروندان در اداره امور محلی، پیشنهاد «سرای محله» بود که امیدواریم بتواند به مطلوبیت فضای شهر کمک کند.
مورد دیگری که به رشد مدنیت تهران کمک خوهد کرد، شورایاریها است که- تا جایی که مجال کار باشد- تلاش میکنیم علیرغم این که شورایاری یک نهاد مردمی است، قدری حالت بوروکراتیک نیز پیدا کند."