چکیده:
یکی از شروط ضمن عقد نکاح، «شرط عدم نزدیکی» است که وضعیت حقوقی آن مورد بررسی این نوشتار میباشد. سوال مطرح آن است که آیا شرط مزبور اساسا دارای اعتبار بوده؛ یا بالعکس، باطل و غیر معتبر تلقی میشود. همچنین در صورت باطل بودن شرط، آیا این شرط بر عقد نکاح تاثیری خواهد داشت؟ فرض دیگری نیز میتوان متصور بود و آن، اینکه آیا شرط عدم نزدیکی در عقد نکاح میتواند در پارهای موارد صحیح و در برخی دیگر باطل باشد؟ در این مقاله با توجه به سکوت قانون گذار در این خصوص، به مطالعه و تحقیق در آرای مختلف فقهای اسلامی و حقوقدانان پرداخته و در نهایت مستدلا اعتبار شرط مذکور نتیجهگیری میشود
خلاصه ماشینی:
اهم نظریاتی که در این باره بیان گردیده عبارت است از باطل اشتیانی، محمود كتاب النكاح مشهد جايخانه خراسان، بی تا، ص ۱۳۱۰ محمد جواد مغنيه، فقه الامام جعفر الصادق جلد شا بيروت انتشارات دار العلم للملايين، ۱۰۸۵ق، ص ۱۸۹، يوساب جواني حدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهره چند بیست و چهارم قم انتشارات موسسه النشر الإسلامي ۱٤٠٨ ق، ص ۱۲۰۰ محمد حسن نجفی جواهر الکلام، مصحح سید ابراهیم میانجی، جلد ۳۱ تهران انتشارات المكتبة الاسلاميه چاپ ششم (١٤٠ ق صص ۹۹-۱۰۰ و شیخ ابن جعفر محمد بن حسن طوسي، المبسوط مصحح محمد باقر بهبودی جلد ٤ تهران انتشارات المكتبة المرتضويه الاحياء الآثار الجعفر به چاپ دوم، ۱۳۸۸ ۱۳۰۳ شیخ عبد الله مامقاني مناهج المتقين، بي جا انتشارات موسسه الالبيت (ع) الاحياء التراث، بی تا، ص ۱۳۷۳ محمد باقربن محمد مو من سبزواری، كفايه الاحكام قم چاپخانه مهر مدرسه صدر مهدوی اصفهان بیتا من ٢٤٠ على بن حسين کرکی (محققانی) جامع المقاصد في شرح قواعد الاحكام، جلد ۱۳، قم التشارات موسسه آلآل بيت عليهما السلام - الاحياء التراس، چاپ اول ۱٤۱۱ ق، ص ۳۹۲؛ زين الدين بن على شهيدتاني الروضة البهية في شرح اللمعه الدمشقيه، جلد دوم تهران انتشارات کتابفروشی اسلامیه ١٣٨٤ في ص ٥٥ نجفی جوانسازی، شیخ موسى منيه الطالب، جلد ۲، تهران انتشارات موسسه النشر الاسلامی، ١٤١٨ هجری قمری، بی تا، من ۱۱۲ موسوی خمینی روح الله، تحرير الوسيله، جلد ۲، قم انتشارات موسسه مطبوعات دارالعلم، چاپ درم، بی تا، ص ۳۰۳ مدنی التبريزي السيد يوسف منهاج الاحكام في النكاح والطلاق، جلد ۲، بی جان انتشارات مكتبه الدهاناتي (اسماعیلیان)، چاپ چهارم، ۱۴۱۹ ق، ص ۳۳۲ آشتیانی، پیشین، من ۳۱۰؛ مغنیه، پیشین، ص ۱۸۹) سبزواری، پیشین، ص ١١٨٤ محققانی، پیشین، من ۳۹۲ و مبطل بودن شرط بطلان شرط و صحت شرط در ادامه هر یک از آنها به صورت مجزا مورد مطالعه قرار می گیرد.